NOORDHORN 2013
Het "witte huis".
De voormalige eigenaar wilde het huis slopen, maar de nieuwe eigenaar niet.
Hij wil het restaureren.
De tuin is voorzien van een beschoeiing, in verband met hun kinderen.
De huidige bewoners heb ik gefotografeerd voor het huis
De beschoeiing!
Achter in de tuin de semi-permanente woning!
.jpg) |
NOORDHORN 1 JANUARI 2013
|
0 Betty en Heleen, ons komisch duo uit klas vier!
Vertrekken van geen onderwerp een spier.
Door de bank genomen deinzen nergens voor terug.
Zo'n debat verloopt bij hen bijzonder vlug.
Voordat je 't weet zijn zij weer uitgepraat
en weet je nog niet waar over 't gaat.
Het debat vond plaats tijdens een Nederlandse les.
Zij dachten: Nu gaan wij eens lekker aan de kles.
Samen met hun opponenten zochten zij een onderwerp.
Aan het begin van het debat stonden zij reeds op scherp.
Sprak Jonge Haan: "Kom nu maar met het onderwerp voor de dag".
Daar ontwikkelde zich bij beide dames een giechelend gelach.
Jonge Haan, toch al een oudere stomp
vond toch dat onderwerp wat lomp.
En dat gegiechel deed hem 't ergste vrezen.
Zou een echt debat nog wel de bedoeling wezen?
Of wilden de dames met hun keus de bluitz gaan maken
en kijken : Wie zal er nu in verlegenheid eaken.
Helaas is het debat niet doorgegaan.
Een giechel- onderwerp was niet de bedoeling van Jonge Haan.
Voortaan komen beide dames weer keurig voor de dag.,
wamt elk onderwerp, hoe gewaagd ook, mag.
Maar dan zonder omwegen naar de zaak toe,
recht door zee, dat is de clou.
0 Als Betty en Heleen ooit nog eens op een bank gaan werken, zie je mij er niet!
0 En zeker mijn geld niet.
Verder doe ik er het zwijgen toe.
.jpg)
constateer ik tot mijn smart,
dat ik er niet langs kan
allemaal mensen rond één man
Kijk ik goed naar wie, dat is
en 't is Jantje, da's niet mis.
Met een zwembroek rond zijn gat.
't Hele lijf van 't water nat.
Kijk die Jan is niet zo groot
maar zijn daden wel.'
'k Zie hem wiebelen op zijn poo.
Springt bij 't brugje del,
zo pardoes onder grppt kabaal
't water in van 't Starkenborghkanaal.
Gelukkig komt hij wel weer boven drijven, krabbelt aan de kant
Mensen stoppen, stappen af, zeggen: "Wat is hier aan de hand?
En die Jan maar glunderen, zoveel kijkers doet hem goed.
Klimt ie weer op 't brugje, verzamelt nog eens al zijn moed.
't lijfje wappert in de lucht
tijdens de korte vogelvlucht.
En die Jan genieten van de plons in 't ruime sop.
Moest zijn moe eens weten, kreeg ie op zijn kop.
Maar, wat zie ik tussen al die mensen: Nog zo'n kleine man,
die daar net als Jantje ook al in 't kanaaltje springen kan.
Foei, hij wordt zo nog verkouden.
Dat stoute Kareltje van der Woude.
Zijn oogjes glinsteren in zijn kop,
kiest ook gretig steeds weer ý ruime sop.
Stiekem in zijn broekje is hij vroeg van huis gegaan.
Niemand die hem zegt: "Zeg, moet jij geen kleren aan?
wat het is een warme dag vandaag, tropisch bijna.
Dacht: Wat zal ik doen: 'k ga naar Jantje Bijma!
Samen naar de Aduarderbrug en dan die sprongetjes,
voelen wij ons al die tijd van die stoere jongetjes.
En dat vuile water dan?
't Zwembad kan er ook wat van.
Het is het avontuur, dat lokt,
waarbij de adem in je keeltje stokt.
Van dat springen krijg ik
steeds weer een enorme kik.
Ja, en dan heb je dat gezien, je stapt weer op de fiets.
En je denkt, die jongens toch, vermaken zich met niets.
Doet je denken aan je eigen jeugd.
En dat doet dubbel deugd.
3 januari 2013
Bericht uit Amerika:
Hi Jan, wij vieren het op 4 Juli, zo jullie zijn eerder.
Vieren jullie het nog special.
Komt Jan Mark met zijn familie ?
Bij ons alle kinderen komen, zodat we het samen kunnen vieren.
Jan hoe kun je alles herinneren van al jou leerlingen,knap hoor.
Ook de artikelen lees ik met plezier, het beste,
Greet (SCHIPPER) Costant- De Haan
Voorlopig zijn het plastic ramen
Over kalveren
Die meiden van vier, dat zijn toch van die geiten,
die gingen onder een blokles bij Jonge Haan even pleiter
Sommigen gingen een luchtje scheppen buiten,
anderen zaten op het toilet een deuntje te fluiten
Plots kregen zij een lollig idee
en zeiden: : "Kom we pikken een geintje mee".
Gingen zij met de armpjes stijf langs een lokaal heen en weer
en zag men hen daar dan wapperden die handjes heen en weer
en riepen zij vol overtuiging: "Tsjip, tsjip".
Zo liepen zij als een kop zonder kip.
De leraar daar keek verbaasd ervan op
sprak tegen die meiden: "Zodemieter op"
Kijk, en daar genoten die meiden nu van.
Zag zo'n man in hen de vogel niet dan?
En daar liepen zij weer met de handjes te zwiepen,
waarbij ze weer vrolijk: "Tsjip, tsjip" riepen.
En is dat gebeurd, dan breekt een enorme giechel periode aan
en zo komt zo'n stel dan weer bij Jonge Haan.
En zo'n man denkt: "Dat zijn nu al dames".
Hij sprak: "Nou is het mooi, schaam je es..
Doen daar een vogeltje na op het plein,
en vinden dat gedoe ook nog heel fijn"
Hij liet ze toen een sollicitatiebrief schrijven
en daar moet je wel serieus bij blijven.
 |
| CORRY VAN DER MOLEN |
Daar solliciteerde Corry bij de politie,
terwijl ze net nog liep te tjippen,
is wel geknipt voor die positie,
maar past uitstekend tussen die kippen.
 |
| ALIE WIEB DE BOER |
Alie wiep wil voor verloskundige studeren, hoeft ze dat tjippen niet meer te leren.
Roelie gaat weer voor bejaardenverzorgster door,
kan ze leuk tjippen in het bejaardenkoor.
En Ethelmoed wordt kapster
en dus een tjippende moppentapster.
Zij generen zich daarvoor helemaal niet.
Er zit nog "Tjip" in, zoals u ziet.
4 januari 2013
.jpg) |
| RICHARD TOPELEN is een bouwende verzamelaar |
Scheemder weet meer over LEGO dan LEGO zelf
Interview
LEGO- WEBSITE
Miniland Online trekt bezoekers uit de hele wereld
Door Maaike Trimbach
Scheemda
Hij noemt het zelf de grootste historische Lego- databank ter wereld.
Dat laten we maar voor zijn rekening.
Maar het staat vast dat de wibesite Miniland Online van Richard Topelen (31) uit Scheemda zoveel informatie over de bouwsteentjes bevat, dat er bezoekers uit de hele wereld komen.
Topelen is een Lego- fan.
Hij werd van een kind dat met Lego speelt een verzamelaar.
Een bouwende verzamelaar, dat wel.
"Het is de kick van het zoeken tot je het complete setje bij elkaar hebt en dan het bouwen totdat het echte model er staat.
Maar ik vind het ook leuk om helemaal nieuwe modellen te maken.
Als Topelen vroeger op internet zocht naar informatie over oude modellen en de geschiedenis vam Lego , kwam hij vasak bedrogen uit.
"Als ik al iets vond was het heel summier en meestal in het Engels.
Daarom ben ik in 2007 zelf met Miniland Online begonnen.
De informatie die ik had, heb ik en het Nederlands vertaald.
Daarna ben ik verder op zoek gegaan.
Zo is het kangzamerhand gegroeid.
Er is nu ook een Engelse versie voor niet- Nederlandse bezoekers.
De website www. miniland.nl is een verzamelplaats van Lego- liefhebbers uit de hele wereld.
"Er komen zelfs Deense bezoekers, die hier blijkbaar meer informatie vonden dan in hin eigen land, waar Lego vandaan komt".
Per maand bekijken 3500 unieke bezoekers de website.
Ongeveer 250 van hen komen speciaal voor het geschiedenisgedeelte.
Dat vertelt de geschiedenis van Lego sinds het ontstaan in 1932.
Het bevat zeldzaam fotomateriaal over houten Lego, oude advertenties en schaalmodellen van auto's.
Topelen:
"Dat geschiedenisdeel is nagenoeg compleet, maar ik ben elke dag druk met de laatste nieuwtjes over nieuwe Lego- modellen of acties waarmee je Lego kunt winnen,
De Scheemdet is in het gadelijks leven docent aan de school voor praltijkonderwijs Catamaran in Stadskanaal.
Hij haalde ook al eens de keant met zelf vedachte Legp- pmderwijspakketten.
"Een deel van de leerlingen vindt het geweldig, en ander deel vindt hetmaar kinderachtig, dat ik nog met Legp speel"
Dat de misschien wel grootste databank van het Deense speelgoed ijn Scheemda wordt beheerd,
vindt Topelen niet zo gek,
"Het eerste Nederlandse distibutiecentrum van Lego was in Haren en daarna tientallen jaren in Grootegast. Dus de provincie Groningen en Lego hebben iets met elkaar".
OLIVIA
Eindelijk....ze ruimen de bagger uit de sloot op!!
Bij buurman Wieringa!
Bij De Haan...wat vernielingen....... zijn het gevolg.
Daar zal ik wel wat werk van hebben!
Toch nog langs de Mokkenburgweg...een mooi plaatje!
5 januari 2013
NOORDHORN
In het weekend zet Eddy de vrachtwagen voor de ingang om pottenkijkers op afstand te houden!
De gezamenlijke noordelijke lagere scholen gebruiken dit gebouw.....waarvoor?
Kinderen zijn hier niet te vinden?!.. dus administratief werk...waarvoor?
3 januari 2013
0 Die klas 2b
daar zit ik mee.
'k Zie nog maar één keer per week.
'k Raak daardoor soms van streek.
Geen munzikale hoogstandjes meer van Saskia in de klas.
Geen Petra de Langen meer, die plots geeft gas.
De bekoorlijke glimlach Margriet
ook Anja's orgellessen niet,
geen Tante Dieta,
 |
| Dita de Boer |
noch oorbel- Anita.
Geen Hoekstra Trud
en ben nog lang niet met de de vut.
Ellen Moes en haar verre reizen,
Bert en Hylke, lange lijzen,
.jpg) |
| Hielke Duursema |
 |
| Martin de Jong |
Een klaaglied om Agnes?
...of Van der Veen Bertes?
Wat je echt niet missen wil
zijn de diep gesprekken met Tineke van Til.
Geen dictees, geen toetsen of testen,
maar één les om Ellen te pesten.
Geen schik
om Pieter Dik
De zwijgzaamheid van Trudy en Ellen
en Anita's steeds langer wordende oorlellen.
Denk maar niet: We hebben het voor elkaar,
want volgend jaar ben je geheid weer de sigaar.
0
Het gedicht van Jet Jongejan (jeunjean) over Jonge Haan wel eens gelezen?
Er is geen woord Frans bij!
0
Et Jet m'a dit, comme si comme ca
Ici monsier, le poème, voula.
Ce que j'ai dit est tellement pour vous,
que j' espère, il reste entre nous.
"Mais quoi",il réponait, "mais Jet, c'est pas possible
cela serait une enbargo pas intelligible.
Votre poème est d'une qualité superieure.
En le lisant, il faut souvent que je pleure.
Votre poème est super de luxe.
La languasge belle et sans des trucs.
Alors Jet dit: "Alleze votre coordidor,
après deux ans je travaille pour Jaques Dior".
0
Eén vroom gezicht
bij elk mooi wicht.
Maar als 't moment er is
ontvalt mij moed gewis!
Oh.... wist ik daar een middel voor!
Kreeg ik die truc maar door!
0
José Buist:
Franse slag
hagelslag
vlinderslag.
De eerste krijg je op je brood, de laatste heb je alleen bij het zwemmen!
0
Ouwe Haan:
De Jim Henson van klas 1:
Niels Karsdorp: Kermit
Jan Mark de Haan: koekjesmonster
Miss Piggy: Ineke van der Ploeg
De twee opa's: Jan Alex Katerberg en Martin Hamminga
De kok: Sander Klaveringa
Bert en Erny: Wilfred Bijma en Edwin Leidelmeijer
0
Edwin Leidelmeijer:
"Meneer de Haan, wat denk u als er een aap op uw rug springt?"
Meneer de Haan:
"Hé, daar heb je Edwin Leidelmeijer!
Hebben jullie gezellige Kerstdagen en een goede overgang naar het Nieuwe Jaar gehad?
Wij hadden het gezellig met alle uitnodigingen met de Kerst.
Elkaar allemaal weer gezien,met elkaar lekker eten en bij kletsen.
Ook nog een verjaardag van een zoon van Siegrid en Erik er tussen door gevierd .
Tom werd 19 jaar en hij studeert in Groningen.
Met Oud en Nieuw zijn wij thuis gebleven,wij hebben aan de achterkant
een prachtig uitzicht over Lelystad en kunnen dan al het vuurwerk bewonderen wat
afgevuurd wordt.
Helaas heb ik al je berichten nog niet kunnen lezen,wij hadden ook nog
een verjaardag van Lisa (dochter van Edwin en Miranda) Lisa is nu 6 jaar.
Nog dit weekend oppassen op Sam en haar baby zusje Fien,dit zijn kinderen van
Marcel en Sanne,zij moeten naar een Gala,wat met Sanne haar bedrijf te
maken heeft.
Dus Jampie ik reageer wel weer,
groeten voor jullie allemaal.
SPULKJE EN JAMPIE
6 januari 2013 Straf
.jpg)
Nou wordt ie mooi.
Dit gaat over de avonturen van Marc Kooy.
Als Marc wakker is, is hij dat goed, gewis.
Hij is een brok activiteit,
heeft voor een meid niet eens tijd.
Hij voetbalt zich een ongeluk.
Trapt regelmatig zijn tenen stuk.
Zijn mond staat vrijwel nooit stil.
Marc praat en zwamt als hij dat wil.
Onder de les kletst hij wat af,
van zijn vingrijkheid sta je paf.
Vaak staat hij op om wat te lopen
en trekt dan pas alle registers open.
Een verhaal tegen Wim, Xus, Jet en geeneen
en vaak een opvoedende vermanering voor Jacob Been.
Zo had de Duitse juf geen oog voor Marscs kwaliteiten.
Zij was tenslotte dit lopende orakel graag pleite
Marc kreeg van haar op de kop.
"Doe je het weer, dan mieter je maar op"
Maar hij is dat zo weer vergeten.
Maar moet je nou net Marc voor heten.
Hij zag een propje liggen op de bank
en bracht dit naar de bak, maar kreeg stank voor dank.
Juf had hem namelijk zien stappen
en zei: "Dat je me dat nog durft lappen"
Ga maar naar Ouwe Haan
en vertel wat je hebt gedaan".
Natuurlijk was Ouwe Haan laaiend op Marc.
Hij zei : "Pak jij onmiddellijk een hark.
Ga in de fietsenhokken bladeren zoeken
en veeg die maar uit alle hoeken".
Dat heeft Marc dus maar gedaan.
Diepstra keek hem medelijdend aan.
Hij zag dat vegen van Marc niet zo zitten,
meestal loopt hij op het nawerk te vitten.
Dus was Marc tien minuten eerder klaar
en zei tegen Ouwe Haan: 't Is heus waar.
Diepstra heeft mij opgejaagd
en over mijn werk geklaagd".
"Wel, dan ga je nu een verhaal schrijven,
waarom je niet bij Duits mocht blijven".
Marc schreef met veel fouten,
de waarheid ongezouten.
Toen de bel was gegaan,
bracht hij het er is gebeurd.
Ouwe Haan heeft zich bescheurd.
"Nu moet ik morgen een les eerder komen,
net wanneer ik van het voetbal begin te dromen.
Ik lijk wel een ambtenaar
Na drie keer pakken, is het nog niet klaar.
Dat wordt morgen een recorddag van negen uren lesuren.
Nog nooit heb ik zolang naar een leerkracht moeten turen.
Afijn, Marc heeft ervan gekleerd,.
Hij doet het nu weer anders weer verkeerd.
Wil je een propje keurig opruimen,
MOET JE 3X STRAF PRUIMEN!
 |
| OLIVIA |
.jpg) | |||
| ALMA TOP en GONNIE ZUIDEMA
Kent u ze nog?
Twee dametjes toch
verbaasd kijken zijn in de flits.
Nu vinden zij dat flisen blits.
Twee onderkinnen
hadden deze boerinnen.
Als je ze nu weer ziet,herken je ze haast niet.
De linker is nu een grote forse dame
en de rechter hoeft zich ook niet te schamen.
Wel is zij nog een klein deupje,
maar heeft hret nogal eens op haar heupje.
Kletsen kunnen ze allebei als de beste.
Die rechter zat de linker te pesten.
Trok die stevige aan her oor, maar had er geen aandacht voor.
Samen zitten zij nu in de tweede klas.
En die twee kopjes: Of het gisteren weas.
Alma wen Gonnie samen op de bankt toen. In klas twee kunnen zij dat nog dagelijks doen. Zouden ze veranderd zijn? Ik denk het niet. Gonnie is nog net zo goedmoedig, mag er zijn. Alma is nog steeds dat aapje kwiek. En dat samen in de bank is ook nog fin. 7 januari 2013 Nosje Talgie  had een kwast ging op zoek naar een doek en begon al vast. Emmers met ammoniak en water en onder veel gesnater werd gepoetst en geplast. Men vond spinnen op de tast en toch was alles schoon later. Toen waren de hokken schilderrijp sommige meiden van al die spinnen lijp. Er kwam een situatie zot, niet elke kwast paste in de pot. Daat zaten we even goed knijp  Hij ging in de school de pottwen vullen. Gauw was zijn voorraad op en stond hij op zijn kop. Die vakmensen zijn toch prullem. Ja, dat was me wat 2 keer ging een vent naar de Stad. Of hadden al die leken de verf niet goed uitgestreken? We waren het nog lang niet zat. Van nood zijn we toen maar gaan eten. Bij sommigen was het meer vreten. Broodjes met kaas en ham en nog snert, lekker warm (was bij de trimloop niet opgegeten)  konden ons aan de kleur niet warmen. Wat onwijs zo donkergrijs Bij dsommigen werkte de snert in de darmen Maar op deze kleur valt niet te schrijven, dus zullen ze van die hokken afblijven. Toch slim gekozen van die bollebozen. Het zal de lust tot knoeien wel verdrijven. De schotten werden keurig net in een frisse kleur gezet. Rood, geel, blauw en groen, wie zou dat beter doen? En alles met de grootste oret.  werd soms geschilderd ook een meid. Voor een lik op de wag was tenslotte niemand bang. Vrolijk stond met terpentijn bereid. Soms was je de sigaar een druiper hier een een druiper en dan maar strijken weet. Zo ging dat keer op keer. Om vier uur waren we klaar. Onder de verf en vies ging Ouwe Haan naar Lies. "Het gingf best naar de zin", zei hij tot zijn koningin. "Die kinderen krijgen de eerste pries:.  Juf Meijer ging naar bedje toe. Postma kroop in zijn slaapzak. Diepstra was allang weer mak, En de leerlingen zeiden thuis: "Poe, poe!"  P. S. En Jonge haan kon weer een gedicht schrijven gaan.  8 januari 2013 Mijn BUURMANNEN .jpg)
Toen ik gepensioneerd was, was Willem al gestart met GREEN POINT SOLUTIONS.
Ik was 62 jaar, toen ik stopte en nu ben ik 68.
Willem heeft heel goed geboerd en heeft zijn zoon in zijn bedrijf genomen, om op deze manier, wat werkzaamheden af te schuiven op zijn zoon met het oog op later!
.jpg) Er is een gedachte bij mij opgekomen: HOE KOM JE AAN ZULKE BUURMANNEN? We hadden de heer KOK, maar we hebben natuurlijk ookde heer Wieringa. Zij zeggen misschien wel: Als je zo'n buurman hebt, dan blijf je natuurlijk bescheiden achter.....VANDAAR. Natuurlijk straalt hun roem op mijn brede schouders af. WIJ pochen, zeggen zij,........ niet op 2 beroemde buurmannen........... ZIJ spreken van 3 buurmannen naast elkaar. ........ Daar reken ik mezelf ook toe!! .jpg) ODE AAN POSTMA Het begon allemaal op een vrijdag, voetbal in de zaal. Lekker rauzen: van de school baalden we allemaal. Hij had al veel artistieke ballen weer getrapt tot plotseling door Jonge Haan op zijn voet werd gestapt. Hij hinkte door de zaal heen en weer echt fatsoenlijk lopen kon hij niet meer. Jonge Haan reed hem naar huis, zo'n kapotte enkel is een kruis. Het herstel trad spoedig in. In voetbal kreeg hij alweer zin. ook het tennissen ging weer goed. Hij sportte weer, want sport moe. Wel kon hij wat stijf van zijn lichaam balen, maar ja, we hebben allemaal onze kwalen. Wat rugpijn of een onwillige spier Ieder heeft zo op zijn tijd wel wat gemier. Tot de conferentie ging zo alles naar behoren, hoewel er nog wel eens een potje tennis werd verloren. Moet hij maar een andere tegenstanders kiezen, hoeft hij ook niet te verliezen. De avond ervoor knapte er iets in zijn voet, voor de tweede keer ging het bij voetbal niet goed. Alleen Jonge Haan had het deze keer niet gedaan. Fietsen naar Korte Hemmen ging niet door. Toch ging bij hem de conferentie voor. Met pijnlijke voet vroeg hij een lift, Hij kreupelde uit de auto, toen kwam de toegift. Hij kreeg de vinger tussen de deur en een pijn, er zijn geen woorden veur. Nog zie ik hem met bleek vertrokken smoel. Hinkelend: De conferentiezaal is mijn doel. Daar zat ie- voet op de stoel. Maar wat er gezegd en gedaan is vermoedelijk langs hem heengegaan. Collega's bezorgd bogen zich over hem heen "Arnokld, hoe zit dat nou precies met je been'. Juf Jansen wilde aan de onzekerheid een einde maken. Sprak: Arnold je moet de conferentie staken. We gaan eerst naar Drachten naar het ziekenhuis. Dan brengt juf Winter je weer thuis. De week daarop werkte hij niet. Voor de leerlingen een groot verdriet. We hopen, dat de voet gauw geneest en dat dit de laatste keer is geweest. J. Verbult  9 januari  
Ik dacht dat het verhuisbedrijf behoorde aan Eddy Top, maar het is eigendom van Jan de Jong.
Wel TOPverhuizer, maar niet van Eddy Top
Bennie is aan het werk!
Er zitten twee grote ruiten en morgen komt de schuifpui!
 KOFFIEKLEURIG Zodra de zomer is voorbij, herneemt mijn huid zijn oude glans. Hij maakt dat bleke niet zo blij, heb dan onmiddellijk minder sjans. Mijn benen, ja mijn schouders, voorhoofd onder 't haar. Maar die toon je niet in deze tijd, want dat is koud en raar. Dus verkleuren die, meer ingepakt, heel langzaam na 't gezicht en kijkt in de spiegel? Wat is die kleur toch licht! Het bruine smelt als 't ware weg. En het stond zo mooi, wat toch een pech! Een bruine blanke, zomer ideaal, staat in de winter gauw voor paal. Maar ja, wie niet? Wie hóudt zijn bruine tint? Dat is toch maar één enkel koningskind. Vergeten we even de bleke Engelse lerares der maanden november en december. Dan stellen wij in januari vast: She has pigmentchips, that can remember. ELLEN MOES wel eens in 't wit gezien? Dus niet zo bruin? In januari was zij zwart van teen tot kruin. Zie haar nu toch weer een (ver)kleuren. Kan in de winter met een reis naar verre stranden geuren! En eens terug is zij een bruine parel in een bleke massa en de baas van het Engelse solarium roep luide: "Kassa". Nee, dan MELANIE DORMAËL verkleurde ook al abnornaal. Even den je dan: "Bloost zij als zij ons ziet?" Maar nee hoor, door tropenzon lijkt zij een zwarte Piet. En wat roepen nu die bruine vrouwe?" "Zo word ik immers niet verkouden. De zon of lamp houdt al mijn poriën open, zodat ik met een bruine kop kan schaatsenlopen". Wij mannen verbleken op een rij bij al dat bruin geweld, maar lachen in ons vuistje: "Ons kost het ook geen geld! Geen dure reis of uren liggen als een kuiken onder hete lamp. Voor wie wordt zo dat bruine nu een echte ramp?" En met genoegen zien wij hoe mannen stoer in wintertijd niet hun kleur hoeven te verliezen. Dames, kijk naar onze militante gynleraar en ga maar lekker zitten te kniezen.Het harde buitenleven geeft ons mannen dagelijks nog kleur en blos op kin en wangen. Wij mannen hoeven ons uiterlijk niet zo kostbaar te behangen. Geen verre reis of solariumgedoe. Wij gaan gewoon een poosje dus naar buiten toe!
10 januari 2013 OLIVIA
Goede morgen Jampie,
Wat een verschillende verhalen heb jij weer verstuurd. Jij beleeft vast alles weer als jij over je leerlingen en situaties over de school schrijft. Voor mijn allergie is het niet zo best,nu de Hazelaar bloeit. Als dit zo door gaat heb ik nu het hele jaar last van ogen,neus en keel. Ook omdat de Ambrosia tot Oktober pollen afgeeft en nu steeds dat zachte weer er goed aan mee werkt om last te hebben. Ik heb ook nog een leuk verhaaltje over ons van onze basis school. Op een dag kwam er een leerling uit jouw klas om te vragen of er in onze klas ook een zusje van Jan Thijs zat. Onze meester vroeg wat er aan de hand was. De leerling vertelde,dat hij van de Juf moest vragen of er een zusje was,die een zakdoek bij zich had,want Jan Thijs had steeds een hele vieze neus en veegde dat steeds aan zijn trui af en dat vond Juf vies. Daarom kwam hij ook bij ons,om een zakdoek te halen . Maar ik had er ook geen en stak dus niet mijn vinger op en deed net of jij mijn broertje niet was omdat ik mij schaamde,omdat ik ook niks bij mij had. Dus ging de leerling naar de volgende klas. Ik denk,dat niemand van ons een zakdoek bij zich had. Morgen wordt Tity geopereerd aan haar borst ,we hopen maar dat alles mee mag vallen. Het is wel op haar verjaardag,sneu,maar gelukkig is zij er vroeg bij en worden er snel maatregelingen genomen. We moeten maar afwachten. Jan,de groetjes en tot e- mail!
SPULKJE
     LIED VOOR JUF MEIJER (voor wie niet alle mannen helden zijn!) Juf Meijer is een echte lady. Ze heeft de balen van komedie. Al doen wij vaak stoer. Zij vindt dat maar geouehoer. Als wij komen te laat, dan weten wij ons geen raad. Dan is de maat vol en dan is het uit met de lol. Dan mogen we maar hopen, dat we niet tegen strafwerk oplopen. Tenslotte is de les voorbij. Laatst zat de vierde klas best wel in haar sas bij Meijer voor Engels in de klas. Juf Meijer stond wat te oreren om die kinderen wat te leren. Plotseling viel het haar op, dat Sietze Jan onder de tafel zat met zijn kop. Nu is juf Meijer heus wel wat gewend, dus zei ze: "Sietze, wat is er vent?" Maar och, die Sietze durfde niet te spreken, hoewel hij anders vol zit met streken. Dus nam Gerlof van Dijk het woord: "Ja juf, hoewel het niet zo behoort, hadden wij gewed er een paar guldens op gezet. Sietze zou zijn kop onder de tafel leggen en dan: "SCHAT STAAT DE BOKMA KOUD?" zeggen. . . "Zo", zei juf Meijer, "dat is een dappere daad, mag ik weten, hoe het met die weddenschap staat?" "Ja", zei Gerlof, "hij heeft gewonnen hoor". "Goed", zei juf Meijer, "doe het dan nog maar eens voor" Er zat voor Sietze niets anders op, dan nog eens te steken die kop. Onder de tafel kwam wel wat geluid, maar niemand verstond een fluit. "Ja Sietze Jan, dat moet je nog maar even doen, als ik je zo kan verstaan, ben ik een oen?" Hij stak weer onder de tafel zijn kop en zei voor de vierde keer dat versje op. "Schat staat de Bokma koud", klonk nu luid! "JA HOOR, SCHAT, KOM MAAR GAUW", zei Meijer die guit. ALLEEN AL HET WOORD "BOKMA" BRENGT SIETZE JAN ONDER DE TAFEL!! 11 januari
Oosterhamrikkade
Onze woning aan de Oosterhamrikkade is uitermate geschikt voor een groot gezin.
Er kunnen gemakkelijk vier kinderen op een slaapkamer en dat is in het begin ook zeker het geval. De eerste keer die ik me kan herinneren met veel mensen in huis, is op het feest van de zilveren bruiloft van mijn ouders.  Het is die dag dus een drukte van belang en bij mijn weten zijn alle festiviteiten in huis. Thijs en ik hebben beide een prachtige witte zijden blouse die zo besmettelijk is, dat we er wat verkrampt bijlopen. ’s Middags komt er een fotograaf die vader en moeder portretteert geheel in de stijl van de jaren vijftig. 
Moeder zit in het leren stoeltje natuurlijk te breien en vader zit in een andere stoel, raad eens de krant te lezen.
In het midden staat nog een grote vierkante tafel met tafelkleed. Op der schoorsteenmantel staat een pendule en vaas met een pauwenveer. Boven de schuifdeuren hangen als vanouds enkele sierborden die overgeërfd zijn. De kloostertafel komt later in het televisie tijdperk. Nu is de radio het belangrijkst . Hier luister ik naar de verslagen van de interlandwedstrijden van Leo Pagano en ir van Emmenes en broer Folkert luistert wel eens mee, als hij tijd heeft.
’s Avonds is er een soort diner waarbij vader en moeder aan het hoofdeinde van de tafel zitten .
Dan komen de oudste aanwezigen, vervolgens broer, zusters, zwagers en ten slotte de kinderen. Jan Kremer is dan al opgestoten in de vaart der volkeren. Hij is de verloofde van mijn oudste zus en hij steelt vaak de show met zijn naam als het boek ‘Ik jan Cremer’ uitkomt. Als lid van de gereformeerde kerken vrijgemaakt kan hij zich geen positief oordeel aanmeten over deze naamgenoot, maar hij gebruikt zijn naam graag met een knipoog en ijdel. Jan houdt wel van wat theater. Hij introduceert in ons gezin het beruchte ABC, waarbij hij tussen de schuifdeuren een geheelonthouder speelt met een frisdrankfles en een alcoholist met een bierfles. Afwisselend laat hij beiden het ABC opzeggen. Dat is makkelijk, want zo hoeft hij geen tekst te onthouden. Het gaat steeds om de intonatie en de emotionele inzet waarmee het ABC uit zijn mond komt en ook niet onbelangrijk zijn de gebaren die hij er bij maakt. Het begint allemaal koel, neutraal, maar geleidelijk neemt de intensiteit van het gebeuren toe. De frisdrankfles wordt steeds beminnelijker toegesproken en geknuffeld en de bierfles steeds harder en onverzoenlijker. Het eindigt ermee dat de bierfles verwenst, veroordeeld en met grote vijandigheid behandeld dreigt te worden, culminerend in het bijna wegsmijten van het object.
Het geheel vormt een prachtig, effectief spotje voor tegenstanders van drankgebruik en de act wordt met dankbaarheid overgenomen door mij en overal waar ik de kans zie breng ik hem met dezelfde overtuiging als, waarmee Jan Kremer dat doet.
Er is nog een act waarvan ik niet zeker ben of het ook uit zijn repertoire afkomstig is. Het gaat over een voordracht- wedstrijd waaraan een schooljongen een nuffige jonge dame een generaal en een oud vrouwtje deelnemen. Achter elkaar zeggen zij op geheel eigen onderkoelde of dramatische wijze een vers op van een Nederlands volkslied tijdens een reciteerwedstrijd. Je doet zelf alle rollen en 4 keer achter elkaar volgt dan het volgende couplet:
Kent gij het land der zee ontrukt
door d’arbeid van het voorgeslacht,
dat nooit verwonnen heeft gebukt,
maar hief zich op met grote kracht
Dat land bekend aan ’t verste strand,
is ons zo dierbaar Nederland.
Vaak heb ik het vers opgevoerd, bij feestjes, bij de jaarlijkse feestavond van de jongelingenvereniging van de gereformeerde kerk.
Ook trek ik de stoute schoenen aan om het te reciteren tijdens de feestavond ter gelegenheid van de opening van de nieuwe 2e CHBS aan de Admiraal de Ruyterlaan, die dan de naam Augustinuscollege kreeg. De jury wordt gevormd door Neerlandici en zij vallen over de tekst die ik uitspreek. Volgens hen zitten er onnauwkeurigheden in, maar ik heb nergens de tekst ooit op papier gezien en beschouw de tekst niet als echt functioneel. Het verkeerd uitspreken van de tekst maakte de act juist grappiger naar mijn smaak. Dus krijg ik een 2e prijs die bestaat uit het boek Lassa Lanta van de schrijver Cor Bruijn. Het is een bekroond boek en dus een smaakvol cadeau. Ik ben apentrots.
Het is de eerste keer dat ik een prijs win met uitzondering van de salmiakdropjes die ik in de tweede klas krijg van de basisschool van de onderwijzer van de derde klas onderwijzer meneer Den Otter de lievelingsleerkracht van vele kinderen destijds op de lagere school die zich onsterfelijk wist te maken aan het begin van het jaar dat je bij hem in de klas kwam, door een biologieles te geven bij een der bekende schoolplaten over de natuur met de otter als hoofdpersoon.
Juf Anneveld heeft een opstel van mij gelezen en stuurt mij naar de heer Den Otter om het opstel te laten lezen. Ik begrijp er niets van, maar de uitleg is: "Kijk maar eens of hij het ook mooi vindt”. Meneer De Otter maakt er een showtje van. De hele klas zit mij aan te staren, maar hij begroet mij allervriendelijkst en hij leest aandachtig mijn verhaal. Of hij in de lach schiet of ernstig kijkt, ik weet het niet meer, ook niet waar het verhaal over gaat. Blijkbaar is hij wel onder de indruk, want hij maakt mij een compliment, dat ik zo mooi heb geschreven. Hij haalt zijn doosje met Wybertjes te voorschijn en strooit in mijn handjes zweterig van de spanning een stuk of zes wybertjes. Trots keer ik terug bij de juf met dropjes in mijn hand die gutsen van het zweet. 11 januari 2013 Hoi JanThijs en Heleen,
Henk belde net op,
Tity was al weer uit de narcose bij en ze hadden een borstsparende operatie gedaan.
Morgen komt ze alweer thuis.
Nu maar afwachten wat de nabehandeling wordt, toch erg spannende tijd he?
Vandaag flink gewandeld, het was hier zonnig weer in tegenstelling tot de andere dagen van deze week, je werd niet goed van de druilerigheid.
Ben blij, dat het wat kouder wordt, hopenlijk valt er in Italië nog wat sneeuw want eind volgende week ga ik een weekje skiën en de sneeuwberichten zijn maar matig en zonder sneeuw kun je niks beginnen!
We gaan met 30 personen van de skivereniging, onze gymjuf gaat ook mee, altijd dolle pret!
Groetjes Thijs en Janny
 Hieronder staat "MALHEUFFIE"  12 januari 2013
Leuke foto's Jan,
Ik kende ze niet, heb er van genoten.
Ik lees je verslagen ook, vind ze leuk, soms denk ik jammer, dat ik dat niet meegemaakt heb!
Groetjes je schoonzus Janny
Van harte gefeliciteerd met jullie 40 jarige Huwelijk.
Maak er met je dierbaren een gezellige dag van!
Wij zijn dit jaar 50 jaar getrouwd, waar blijft de tijd.
Maar het is geweldig, dat je dat mag beleven.
.jpg)    Rooft hij dingen van HAK?   Een "OPEN DAG" wat mag dat zijn? Voor heel was zesde- klassers fijn. Nieuwsgierig loeren in een nieuw school. Even de oude lappen aan de zool. Daar heb je alles wel gezien vanaf je vierde jaar. De nieuwe school, die lokt, je bent er helemaal voor klaar. Met nieuwe vakken en leraren en leraressen. En de hele dag verdeeld in lessen. Bedeesd geschuifel tussen pa en moe. En 't liefst direct naar de computers toe. Ook de keuken trekt, alleen al om de lucht. En als je zelf wat doen mag, het slaken van een diepe zucht.  Kauwend op een oppelkoekje, lekker man. De meeste leerkrachten praten druk met pa en moe. En al die grote kinderen, wat voel je je weer klein. Hoe zou dat straks tussen al die groten zijn. Word je van dwe grootste in éém klap weer een kleinste. Maar dat nieuwe, al die vakken, vind je toch het fijnste. En je ziet je zelf al lopen met een leren tas en denkt, ik wou, dat het zi ver al was. Maar de dag erop is alles weer voorbij. En sta je op het plein voor meester in de rij. En in de klas hoor je in de verte tafels dreunen, terwijl je denkt, hoe lang moet ik hier nog kreunen. En dan straks nog die CITO- toets/ mavo/ havo/lbo Al die vormen en het duizelt mij al zo.  Naar zo'n grote bak in stad 1000 leerlingen, 't is me wat. Of toch maar dichterbij in eigen dorp. Of gooi ik met de dobbelsteen één worp  en zonder hem, vind ik 't maar niks. Maar moet ik dan mijn stille liefde missen? Of zou ik mij ook in de keuze misschien vergissen? Die zegt dit en die zegt dat. Hij blijft in het dorp en zij gaat naar de stad.  Maar 't einde van de rit Is 't altijd weer die had wèl en die géén pit. Komen ze toch elkaar weer tegen en zeggen ze: "Zeg, had jij daarvoor ook een negen?"    .jpg) .jpg) 13 januari 2013  .jpg)
DIE MEIDEN VAN KLAS VIER Laatst kregen die meiden van klas vier een boekje van Jonge Haan. "Kom", dachten zij, " laten wij daarin eens wat schrijven gaan". Nu zijn die die dames niet op hun mondje gevallen. Kunnen de grootste onzin er uit knallen. En ja hoor, ook nu hadden zij iets heel origineels bedacht, Ook dit had nieman weer verwacht. Schreven zij op een lege bladzij alle namen der leraren op en verzonnen voor hen de vreeslijkste straffen zo uit hun kop. Stiekem had ik even over hun hoofden meegekeken. En eerlijk het waren straffen die nergens naar leken. Met één wilden ze zelfs wel trouwen. Nou, dan ben je als leraar niet meer te houen. Je maakte dan dat je wegkomt: een gruwelijkste straf. Ja, die dames zijn in het bedenken van martelingen lang niet maf. En toch nieuwsgierig wil je dan meer weten van dat geschrijf. Dus zeg je: Vind je het goed, dat ik even meekijken blijf. Maar nee hoor, dan steekt plots die schaamte weer op en krijgen al die dames weer een schitterend rode kop en vliegen weg met boek en al! Mijn herinnering aan OPA DE HAAN  Opa mocht ons graag voor de gek houden. Ik herinner mij, dat ik in de achterkamer zat, met mijn rug naar het tafeltje met de telefoon erop. Die telefoon was zo'n zwaar zwart geval. Opa zat aan tafel met zijn rug naar het raam. Hij was grijs en had een kleine snor. de pretlichtjes in zijn ogen waren goed te zien. Hij was bezig met een touw. Ik weet niet, wat hij er precoes mee deed, dat vroeg ik hem, na een kwartier vol bewondering te hebben bekeken, wat hij aan het doen was. "Ik maak een halsband voor mijn hond", was zijn antwoord. "Maar opa u hebt helemaal geen hond", ze ik. "O Nee", zei hij, "weet je dat wel zeker". Hij ging staan en wees naar zijn broekzak. "Hier zit hij in en heeft twee staarten". "Maar opa daar past toch geen hond in", zei ik verbaasd. "Jawel hoor dit is een hele bijzondere. Hij is z k;lein, dat hij, als hij in bad moet, dan laat ik een theelepel vol lopen en zwemt hij in een uur van de ene naar de andere kant. Ik wilde dat hondje wel eens zien, maar opa zei, dat dat niet kon, wa\nt als hij zou vallen, zouden we hem nooit meer terug vinden. Ik heb die dag nog vaak naar opa's broekzak gekeken in de hoop dat het homdje met twee staarten er uit zou komen. aar ik zal u vertellen, dat het niet is gebeurd. Zover ik kan nagaan heb ik het jaren geloofd en heb opa dikwijls naar zijn hondje gevraagd. | |||
Mijn herinnering aan OMA DE HAAN
Oma was een rustige vrouw in mijn herinnering zat ze altijd in haar stoel te breien.
Soms stopte de tikken van haar breinaalden, dan hield ze met één hand haar breiwerk vast, dcrukte op haar keel en zei één of twee woorden.
Als ze dan wat tegen opa zei, zei die volgens mij altijd ja of hij het verstaan had of niet.
Heerlijk was het om met haar in de keuken te zijn, je mocht dan altijd even aan de koffiemolen draaien.
Oma wist meder van opa, dan hij zelf vermoedde. Op een dag was ik aan de Bilderdijklaan en ging oma boodschappen doen.
Opa mocht in die tijd niet meer roken in verband met zijn gezondheid.
Oma was nog niet de deur uit of opa pakte een vaas van de kast en haalde daar shag uit.
"Niks zeggen, hoor"zei hij tegen mij en ging in de tuin stiekem roken.
Toen oma terugkwam, ging zede boodschappen in de keuken uitpakken.
Ik ging in de keuken naar haar kijken.
Oma keek mij aan en drikte haar hand tegen haa\r keel en zei:
"Heeft opa veel gerookt?"
Ik moet heel verbaasd hebbemn gekeken, want ze begon te glimlachen.
Ze zei:
"Niet tegen opa zeggen, dat ik het weet hoor".
Zo was ze:
Bezorgd.
Naar ze gunde iedereen het zijne.
Opa's laatste dag.
Opa en oma zouden verhuizen naar het Menno Lutterhuis.
Waar opa het meest tegen aan keek was de zolder.
Die zolder stond vol met spullen en oude boeken.
Dagen heb ik met Jan Folkert op die zolder gespeeld en er rond gesnuffeld.
Jan en ik boden aan om de zolder te ontruimen, zodat opa zich daar niet meer druk over hoefde te maken.
Heel vroeg zijn wij begonnen.
Alles wat geen waarde had, werd buiten bij de weg gezet.
Om het half uur vroeg opa hoe het er mee stond.
Hij mocht wegens zijn gezondheid de zoldertrap niet meer beklimmen.
Maar hij was wel nieuwsgierig.
Zo tegen de middag moesten wij van oma wel stil zijn, want opa moest rusten.
Af en toe moest ik de kamer in om bepaalde spullen van zolder te brengen.
Dan gingen zijn ogen even open en glimlachte hij.
Toen wij klaar waren met de zolder zag ik de opluchting op zijn gezxicht.
Wij stonden op dat moment op de eerste etage en zagen tot onze stomme verbazing opa de zoldertrap op gaan.
Blij, maar naar ademhalend, kwam hij de trap weer af.
Lang heeft hij toen met zijn ogen dicht tegen de muur geleund, hij was moe van het traplopen, maar blij, dat de zolder scoon was.
De volgende dag was opa er niet meer, oma ging snel achter hem aan.
Ik denk nog vaak aan die laatste dag samen met opa en oma.
Volgens mij wist opa van zijn nadderend einde en wilde hij oma niet met "de troep laten zitten".
Noot vergeet ik dat opgeluchte gezicht.
Ik ben blij, dat ik ze heb gekend.
Inge
(geschreven 15 jaar geleden geschreven! in "HET NEVEN EN NICHTEN BOEK")
In december 2012 plaatste ze deze foto van opa "DE HAAN op Facebook met de tekst:
"EEN ECHTE KINDERVRIEND".
Nienke Oostenrijk
Nienke was leerling van de christelijke mavo te Noordhorn in 1974- 1977
Al snel wisten wij, als leraren, dat zij een dochter was van Oostenrijk, die werkte aan het Augustinus als conrector voor de onderbouw of de havo.
Dat weet ik niet meer zeker.
Het verbaasde ons, dat hij zijn dochter naar de mavo van Noordhorn stuurde en niet naar zijn eigen school in Groningen.
Kende hij zijn school te goed, om zijn dochter eerst te sturen naar een kleine school, waarin de kinderen niet verdronken in de massa van een grotere school.
Het beviel op deze manier Oostenrijk prima, want zijn zoon, Jan Wouter Oostenrijk, stuurde hij ook naar de mavo in Noordhorn van 1978-1981.
Mijn zonen werden geboren toen Nienke op mijn school begon in de eerste klas.
Het feit, dat Oostenrijk besloot om zijn kinderen te plaatsen op de "plattelandsschool" van Noordhorn, had veel invloed op mijn keuze voor mijn kinderen.
Mijn collega leek het niet aantrekkelijk om aan zijn eigen kinderen les te geven.
Hij stuurde hen direct naar Groningen.
Dat leek me geen probleem, ik bedoel je eigen kinderen les te geven.
Nienke werd wel gestuurd door haar vader, die ook lessen Nederlands gaf.
Als vierdeklasser moest je 5 boeken lezen over de zelfde schrijver of 5 boeken met een centraal onderwerp.
Nienke kwam met het onderwerp : "Het kind in de literatuur"
Bij welk boek begon dat, en hoe verliep dat.
Een pittig onderwerp.
Een hoog cijfer moest ik haar geven, af was het alleen voor haar energie, die er in stak.
Over haar muzikaliteit wist ik niet meer, dan van andere kinderen.
Van haar broer, Jan Wouter Oostenrijk was het wel duidelijker, want hij was lid van een bandje, waar hij veel tijd in stak en veel minder in zijn schoolwerk.
Hij kwam op de mavo te Noordhorn in klas3.
Dan pas kom ik zijn naam tegen in de agenda's
Hij kwam op de mavo te Noordhorn in klas3.
Dan pas kom ik zijn naam tegen in de agenda's
Later in de tijd van reünies trof ik als leraar Nienke op zo'n reünie van haar mavoklas.
In deze klas zaten leerlingen uit Ezinge.
Dat was behoorlijk op afstand van Noordhorn.
Nu ik dit typ realiseer ik me , dat de beste onderwerpen voor de spreekbeurt, annex de leeslijst in dezelfde klas zaten namelijk Nienke Oostenrijk en Hermien Wiechers, dochter van het hoofd der lagere school te Zuidorn.
Aan het onderwerp van Nienke twijfel ik nu, was het haar onderwerp of dat van Hermien.
Ik weet alleen zeker, dat ik de beide dames een 10 gaf, omdat "het op dit niveau, niet beter hoefde".
Dat waren mijn woorden indertijd!
Dat waren mijn woorden indertijd!
Vast hebben ze contact gehad over hun onderwerp en hun vaders.
Dat realiseer ik me nu "AL!?"
.jpg)
Op de reünie vernam ik, dat Nienke geschidenis had gestudeerd in Groningen en daarna nog aan het conservatorium de sopraanstudie.
Natuurlijk kon je niet al door praten met zelfde leerling, dat werd afgewisseld na verloop van tijd.
Gevolg veel indrukken.
Je moet veel avonturen meemaken.
Het verhaal van Nienke maakte natuurlijk veel indruk!
Op 11 januari werkte ik aan de site en de TV staan.
Ik hoorde het programma "De tiende van Tijl".
Het programma wordt gemaakt door een "LAMA"- mannetje.
Veel moet ik niet horen van hun, dus ik stond op om de TV uit te doen.
Ik hoorde daar de naam Nienke Oostenrijk en even later ging ze zingen.
Het was werk van Bach.
Prachtig!!
Ik zocht op het internet naar de naam Nienke Oostenrijk.
Ik hoorde zelfs het duet van Nienke met één van haar 2 zonen (met jongenssopraansstemmen) ook van Bach!
Ook zocht ik nog informatie over Nienke Oostenrijk:
Nienke en haar zoontjes.
De sopraan Nienke Oostenrijk behaalde eerst haar doctoraalexamen geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen alvorens aan haar zangopleiding aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam te beginnen.
Haar UM diploma behaalde zij hier in 1993 bij Margreet Honig.
Sindsdien vervolgde zij haar studie bij Cora Canne Meijer.
Masterclasses volde zij onder andere bij Arleen Auger, Elly Ameling en Robert Holl.
Nienke Oostenrijk is een veelgevraagd liedzangeres en concertsoliste.
De Matthäus passie van Bach bracht haar naar het Konzerthaus Nerlin. Een reeks uitvoeringen door Nederland van het Mozart Requiem onder Jaap van Zweden werd gevolgd door Pergolesi's Stabat Mater in het Konzerthaus Berlin, onder leiding van Jacques van Steen.
Met het Combattimento Consort onder leiding van Jan-Willem de Vriend was zij te horen in Rameau's Castor en Pollux in het Concertgebouw Amsterdam, alsmede in het Weihnachtoratorium van Bach.
In december 1999// januari 2000 bracht zij der Messias van Händel (Mozart bewerking) in een reeks concereten onder leiding van Jos van Veldhoven.
In april 2000 zong Nienke de sopraanpartij in de Matthäuspassie met het Residentie Orkest, onder leiding van Jaap van Zweden.
Nienke betreedt in toenemende mate ook het terrein van de eigentijdse klassieke muziek, zoals onder andere met het tweede strijkkwartet van Schönberg en composities van Jeff Hamburg en Leo Samama.
In zowel geënsceneerde als in de concertante uitvoeringen is Nienke onder meer te horen geweest als Konstanze in Mozart's Die Entführung aus dem Serail, als Pamina in Mozart's Die Zauberflöte, Dophie in Strauss"Der Rosenkavalier en Tabolda in Verdi's Don Carlos, met dirigenten als Kees Bakels, Marc Soustrot, Friedrich Haider en Carlo Rizzi.
De cd Bach aria's voor sopraan en hobo, die zij maakte met haar zus, Pauline, werd in de pers geprezen vanwege de stijlvastheid en virtuositeit van uitvoering.
Bij de AVRO radio werd de cd gekozen tot cd van de week, bij Concertradio tot cd van de maand en in de TROS klassieke top tien bereikte de cd de eerste plaats.
Ook haar kort daarvoor verschenen opname van de compositie Zey.... van Jeff Hamburg werd in de pers geloofd.
Begin 2002 verscheen de opname van de compositie En Hollande, van Leo Samama, die door Luister met een 10 werd beoordeeld.
Binnenkort zullen verschijnen een cd met de Kantate van Markevitch, opgenomen met het gelders orkest onder leiding van Christopher Lybdon- Lee, alsmede een cd met liederen van Röntgen en Verhulst, opgenomen met pianist Sepp Grotenhuis.
In december 2002 was Nienke andermaal te horen met het Residentie Orkest, onder leiding van Mathias Bamert, in de Mis in As van Verhulst.
Deze uitvoering is ook voor cd opgenomen.
In maart 2002 was Nienke andermaal te horen in de Matthäus Passie van Bach met het Residentie Orkest onder leiding van Jaap van Zweden.
Nienke Oostenrijk maakt deel uit van het Ensemble Oostenrijk/Jansen
SITE NIENKE OOSTENRIJK
JAN WOUTER OOSTENRIJK
Natuurlijk kon je niet al door praten met zelfde leerling, dat werd afgewisseld na verloop van tijd.
Gevolg veel indrukken.
Je moet veel avonturen meemaken.
Het verhaal van Nienke maakte natuurlijk veel indruk!
Op 11 januari werkte ik aan de site en de TV staan.
Ik hoorde het programma "De tiende van Tijl".
Het programma wordt gemaakt door een "LAMA"- mannetje.
Veel moet ik niet horen van hun, dus ik stond op om de TV uit te doen.
Ik hoorde daar de naam Nienke Oostenrijk en even later ging ze zingen.
Het was werk van Bach.
Prachtig!!
Ik zocht op het internet naar de naam Nienke Oostenrijk.
Ik hoorde zelfs het duet van Nienke met één van haar 2 zonen (met jongenssopraansstemmen) ook van Bach!
Ook zocht ik nog informatie over Nienke Oostenrijk:
Nienke en haar zoontjes.
De sopraan Nienke Oostenrijk behaalde eerst haar doctoraalexamen geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen alvorens aan haar zangopleiding aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam te beginnen.
Haar UM diploma behaalde zij hier in 1993 bij Margreet Honig.
Sindsdien vervolgde zij haar studie bij Cora Canne Meijer.
Masterclasses volde zij onder andere bij Arleen Auger, Elly Ameling en Robert Holl.
Nienke Oostenrijk is een veelgevraagd liedzangeres en concertsoliste.
De Matthäus passie van Bach bracht haar naar het Konzerthaus Nerlin. Een reeks uitvoeringen door Nederland van het Mozart Requiem onder Jaap van Zweden werd gevolgd door Pergolesi's Stabat Mater in het Konzerthaus Berlin, onder leiding van Jacques van Steen.
Met het Combattimento Consort onder leiding van Jan-Willem de Vriend was zij te horen in Rameau's Castor en Pollux in het Concertgebouw Amsterdam, alsmede in het Weihnachtoratorium van Bach.
In december 1999// januari 2000 bracht zij der Messias van Händel (Mozart bewerking) in een reeks concereten onder leiding van Jos van Veldhoven.
In april 2000 zong Nienke de sopraanpartij in de Matthäuspassie met het Residentie Orkest, onder leiding van Jaap van Zweden.
Nienke betreedt in toenemende mate ook het terrein van de eigentijdse klassieke muziek, zoals onder andere met het tweede strijkkwartet van Schönberg en composities van Jeff Hamburg en Leo Samama.
In zowel geënsceneerde als in de concertante uitvoeringen is Nienke onder meer te horen geweest als Konstanze in Mozart's Die Entführung aus dem Serail, als Pamina in Mozart's Die Zauberflöte, Dophie in Strauss"Der Rosenkavalier en Tabolda in Verdi's Don Carlos, met dirigenten als Kees Bakels, Marc Soustrot, Friedrich Haider en Carlo Rizzi.
De cd Bach aria's voor sopraan en hobo, die zij maakte met haar zus, Pauline, werd in de pers geprezen vanwege de stijlvastheid en virtuositeit van uitvoering.
Bij de AVRO radio werd de cd gekozen tot cd van de week, bij Concertradio tot cd van de maand en in de TROS klassieke top tien bereikte de cd de eerste plaats.
Ook haar kort daarvoor verschenen opname van de compositie Zey.... van Jeff Hamburg werd in de pers geloofd.
Begin 2002 verscheen de opname van de compositie En Hollande, van Leo Samama, die door Luister met een 10 werd beoordeeld.
Binnenkort zullen verschijnen een cd met de Kantate van Markevitch, opgenomen met het gelders orkest onder leiding van Christopher Lybdon- Lee, alsmede een cd met liederen van Röntgen en Verhulst, opgenomen met pianist Sepp Grotenhuis.
In december 2002 was Nienke andermaal te horen met het Residentie Orkest, onder leiding van Mathias Bamert, in de Mis in As van Verhulst.
Deze uitvoering is ook voor cd opgenomen.
In maart 2002 was Nienke andermaal te horen in de Matthäus Passie van Bach met het Residentie Orkest onder leiding van Jaap van Zweden.
Nienke Oostenrijk maakt deel uit van het Ensemble Oostenrijk/Jansen
SITE NIENKE OOSTENRIJK
JAN WOUTER OOSTENRIJK
Met zijn eigen live formatie timmert Jan Wouter Oostenrijk al jaren aan de weg.
Ook internationaal is Jan Wouter Oostenrijk niet onopgemerkt gebleven en heeft hij succesvolle tournees afgelegd en concerten gegeven op bekende podia en grote festivals in Marokka, Sudan en Egypte,
Na zijn conservatoriumstudie maakte Jan Wouter Oostenrijk jarenlang deel uit van succesvulle Marakoonse formaties als Raïland (winnaar van de NTB- Gouden Notenkraker '96) en Noujoum Raï (winnaar kleurrijk talent award '97)
Als een van de weinigen slaagt hij er in zich zowel de Noordafrikaans Aramische- als de jazz- en improvisatie cultuur eigen te maken en dit tit uiting te brengen in een nieuwe crossovers.
In 2007 is zijn 3e solo CD "Maghreb Jazz Guitar"uitgekomen (zie reviews website www.jwo.nu) gevolgd door een Nederlandse tour op de jasspodia.
De CD heeft in Amerika de radioindy Grindie award gekregen.
Inmiddels vind de term Maghreb jazz wereldwijd navolging en is daarmee inspiratiebron en voedingsbodem voor nieuwe muziek.
In September 2010 is Jan Wouter Oostenrijks uitvoering van Caravan uitgebracht op een EMI compilatie tussen internationaal gerenommeerde artiesten als George Duke en James Brown.
In 1981 deed JAN WOUTER OOSTENRIJK mavoexamen in Noordhorn
Wie zaten bij hem in de klas?
.jpg)
15 januari 2013
Argeloos kom ik terug van mijn slenterwandeling.
Wat zie ik in de Langestraat?....... een grote vrachtwagen.
In de vrachtwagen staat de schuifpui voor KOK
KOK gaat even kijken, of hij wel voor hem is!
Toch wel!
Helaas......er is niemand, die hem kan helpen, behalve de fotograaf, die antwoordt, dat dát kan pas....morgen.....in de hoop, dat het dan niet meer hoeft!
Helaas het verslepen van de schuifpui kan niet.....want KOK heeft zijn mannetjes niet kunnen waarschuwen.
De vrachtwagen heeft zijn komst niet aangekondigd.
Hij moet dus overrichterzake terug....met de schuifpui, om het morgen weer te proberen!
Dan maar binnen kijken!
De gipsplaten worden bevestigd
De vertrekken zijn nu ook zichtbaar.
Een oude deur zal worden hergebruikt
En.... het uitzicht over de landerijen
UIT DE DOOS van Thijs Teunis
LEERSUM
Drie leden van Kunstgilde Leersum -dat voortaan Kunstgilde Heuvelrug heet- exposeren hun werk in het gebouw van het Gilde, in Leersum.
Van links naar rechts Thijs de Haan,
Rina van Kilsdonk en Jaap van den
Meer.
De Nieuwsbode Heuvelrug
Rina van Kilsdonk en Jaap van den
Meer.
De Nieuwsbode Heuvelrug
Afgelopen vrijdag is de expositie ingericht, onder het kritische oog van de kunstenaars zelf.
Zaterdag vond de officiële opening plaats, muzikaal omlijst door de kleindochters van een van de exposanten.
Jaap van der Meer (1931) uit Leersum schildert al zo'n twintig jaar actief en gaf diverse exposities in de regio.
Hij heeft zich gespecialiseerd in heldere landschapsaquarellen.
Hij schildert ook in acryl: landschappen, interieurs, stillevens, portret en model.
Thijs de Haan (1946) uit Leusden begon als schilder, maar heeft zich de laatste twintig jaar steeds meer toegelegd op driedimensionaal werk.
Hij houdt van herkenbare vormen.
Zijn beelden tonen meestal dier- en mensfiguren.
Soms maakt hij een portret.
Hij exposeert beelden in steensoorten als albast of serpentijn, brons en klei.
Hij houdt van herkenbare vormen.
Zijn beelden tonen meestal dier- en mensfiguren.
Soms maakt hij een portret.
Hij exposeert beelden in steensoorten als albast of serpentijn, brons en klei.
De derde exposant is Rina van Kilsdonk (1944) uit Zeist.
Ze exposeert regelmatig in het hele land, incidenteel ook in het buiten land. Voor deze expositie koos zij het thema ''Vrouwen in acryl''.
Van Kilsdonk schildert zowel abstract als figuratief, in warme kleuren.
Ze heeft ook een eigen galerie.
Voor meer informatie over haar, zie www.rinavankilsdonk.nl
Ze exposeert regelmatig in het hele land, incidenteel ook in het buiten land. Voor deze expositie koos zij het thema ''Vrouwen in acryl''.
Van Kilsdonk schildert zowel abstract als figuratief, in warme kleuren.
Ze heeft ook een eigen galerie.
Voor meer informatie over haar, zie www.rinavankilsdonk.nl
Van Kilsdonk:
"We zijn alle drie lid van het Kunstgilde Leersum, maar we kennen elkaar niet.
Het bestuur van het gilde zoekt voor een expositie altijd werk bij elkaar van kunstenaars die een beetje bij elkaar passen.''
Het bestuur van het gilde zoekt voor een expositie altijd werk bij elkaar van kunstenaars die een beetje bij elkaar passen.''
De expositie is nog tot en met 2 april te zien in het gebouw van Kunstgilde Heuvelrug, Kerkplein 10 in Leersum, op vrijdag, zaterdag en zondag van 14.00 tot 16.30 uur.
De toegang is gratis.
Informatie: www.kunstgilde-leersum.nl
Op 4 april gaat bij het Kunstgilde de volgende expositie van start.
De toegang is gratis.
Informatie: www.kunstgilde-leersum.nl
Op 4 april gaat bij het Kunstgilde de volgende expositie van start.
Ook dan weer met schilderijen en beelden.
Vanmorgen ongeveer 8 uur is de vrachtwagen gekomen met de schuifpui.
Er waren mensen aanwezig om even te helpen.
Het gele ding bleef op de oprit staan en een trap van KOK
Later op de dag kwam de vrachtwagen om het gele gevaarte af te halen, het werd op de vrachtwagen geladen behalve de trap en een paar houtjes en wat linten, die gebruikt worden om iets vast te stellen.
Bennie KOK vergat het op zijn beurt ook op te halen, dus dat hebben we maar naar achter gebracht.
Van de hele operatie was niks meer te zien.
Maar de pui stond vast op zijn plek!
JAN REIJMERINK
Leerling op de school, waar ik leraar was, de christelijke mavo te Noordhorn.
Ik zal de klasgenoten vermelden van JAN REIJMERINK, op wie ik erg gesteld was vanwege zijn uitgebreide interesse en inzet.
Zijn vader trof ik vaak bij de ouderespreekavonden.
Hij was zelf ook leraar aan de HTS in Groningen.
Ik heb bepaalde gedeeltes van Jan Reijmerinks site gekopiëerd.
Ik zal de namen laten zien van de leerlingen, die met Jan in de vierde klas zaten in het jaar 1981
.jpg)
.jpg)
 Biografie van JAN REIJMERINK
Oud - leerling van Jan Thijs de Haan
Geboren in Zwolle (Nederland) in 1965.  Hij zat op de kleuterschool in Heerde.  Zijn jeugd bracht hij het grootste deel door in Zuidhorn.
Daar was hij actief met toneelavonden op school.
Op de Mavo in Noordhorn werd zijn talent ontdekt door zijn teken- lerares.
In die tijd waren cartoons zijn belangrijkste onderwerpen.
Op diezelfde school ontdekte hij het schrijven.
Ondanks zijn dyslexie, maar met behulp van zijn docent Nederlands, dhr. De Haan
en zijn docent Duits, dhr. DE JAGER ontwikkelde hij toch een liefde voor taal en schrijven.
Daarnaast speelde hij enkele grote rollen in een musical onder leiding van dhr. Wiechers.
Na de MTS, waar hij vooral de fotografie ontdekte en zijn eerste fototoestel kocht, tijdens zijn stage bij Ruimteonderzoek in Groningen, werkte hij drie jaar op de CAH in Dronten als amanuensis natuurkunde.
Daar werkte hij mee aan het personeelscabaret.
Ook daar werd hij regelmatig gevraagd voor foto- shoots.
Met hulp van Dhr. Bosma, Sportleraar op de CAH, heeft hij zijn DOKA-technieken verder ontwikkeld.
In die periode had hij ook een Doka in zijn flat.
Vervolgens is hij televisiejournalistiek gaan studeren in Zwolle.
Daar maakte hij kennis met kunstgeschiedenis, theologie, psychologie en geschiedenis, en vooral ook over schilders als Kandinsky en Lichtenstein. Ook maakte hij daar fotografieopdrachten. Na die opleiding besloot hij zich te professionaliseren in de schilderskunst en de fotografie.
Vanwege zijn studie journalistiek werd zijn werk meer dan alleen het zich uiten op het doek.
“Expressie van emoties gemengd met kennis uit het beeldende kunst verleden”, gebruikt hij in zijn werk.
Diepere gevoelens vormen het gezicht van het dagelijkse leven.
Met behulp van kennis kun je die emoties en gedachten techniek in kunst omzetten. Hij heeft leren overleven met schilderen.
Hij volgde naast zijn studie al schilderkunst aan de ‘Drieluik’ en kreeg les van beeldend kunstenaar Ad Kuijper uit Dronten.
Daarnaast volgde hij theaterlessen, onder andere bij TOKO-drama, en de fotografiecursussen, bij PLEK-fotografie in Zwolle.
Verder kan hij gezien worden als een autodidact.
Helaas werd hij niet toegelaten tot de toneelschool in Maastricht.
Na zijn studie werd hij gevaagd om les te gaan geven bij sociaal cultureel werk, De Schoof, in Dronten.
In verscheidene buurthuizen heeft hij diverse cursussen opgezet op het gebied van schilderen, fotografie, schrijven en toneel aan mensen die wilden beginnen met een nieuwe hobby, of hun hobby wilden professionaliseren.
Hij leerde ook te werken met mensen met minder kansen in het leven.
Zijn methode van werken bleek ook bij die doelgroep goed aan te slaan.
Jan Reijmerink werkt als autonoom schilder en werkt graag met moderne materialen zoals acryl,oilbars en neocolors.
Rood en geel zijn de hoofdkleuren in zijn werk.
De laatste jaren werkt hij met potlood, en gum.
Hij is bezig met een serie van 100 schetsen die allemaal een kijkavontuur zijn, waarbij vormen ineens gezichten worden en andere figuren.
Non-figuratief gestart en het resultaat is figuren.
De laatste zes jaar maakte hij een lesprogramma voor iedereen, die wil leren in de beeldende kunst.
Hij werkt ook als fotograaf.
Zijn werk kan worden gezien als “momenten met mensen”.
Hij heeft een grote collectie van portretten, modelfoto’s en reisfotografie.
Een van zijn specialiteiten is straatfotografie en portretfotografie.
Hij maakt gebruik van zelf ontwikkelde lichttechnieken.
Zijn werk toont mensen in de werkelijkheid.
“Ik regisseer weinig, behalve dan het licht”.
Hij werkt ook in opdracht.
Zijn bruidfotografie wordt positief ontvangen.
Zijn vierde kunstdiscipline is toneelregie en drama.
Zijn liefde voor drama begon op de middelbare school.
Hij heeft in zijn jeugd in een aantal musicals gespeeld en nam toneellessen in Amsterdam.
Zijn grootste liefde voor drama kwam in Amsterdam bij Tokodrama waar hij leerde om lief te hebben in de toneelkunst.
In 1999 ging hij in Arnhem de opleiding voor regisseur volgen bij het SKCG.
Zijn grootste droom is om Equus te regisseren in een multidisciplinaire setting met dans en een Symfonie Orkest in de Meerpaal in de grote zaal in 2015.
Sponsors zijn welkom.
Hij studeerde ook voor docent drama in Leeuwarden, maar ging na minder dan een jaar weg omdat de school een nachtmerrie was, mede door negatieve stijl van lesgeven en de pestende medestudenten (in het bijzonder èèn student) die hij daar aantrof.
Na een succesvolle auditie bleek al na een paar weken dat dit wonderlijk genoeg een moeizame en onplezierige opleiding was.
In deze opleiding stond niet de mens centraal maar de prestaties en de leermethode die werd opgelegd.
Dit had een grote impact op zijn bestaan.
Zijn liefde voor het onderwijs, drama en dans vond hij terug na een pittig verwerkingsjaar, toen hij werd gevraagd om een toneelstuk te regisseren voor de Flevokomedie in Dronten.
Daarnaast studeerde hij wel af in Arnhem bij het SKCG.
Met zijn afstudeerstuk “Pas op dat je geen woord zegt” van Dimitri Frenkel Frank bij toneelgroep Thalia uit Ede werd er een nieuw begin gemaakt voor een succesvolle regiereeks.
Zijn stijl van regisseren en de stukken die hij kiest zijn vaak psychologisch te noemen en zijn werk kan worden gezien als inkijkjes in de menselijke ziel en in de maatschappij.
Een soort van docusoaps en docudrama.
Een van zijn successen is zijn regie van “The Rope”door Patrick Hamilton (eerder verfilmd door Hitchcock in 1948) in de Meerpaal in Dronten.
Andere toneelstukken die hij regisseerde waren:
“The Dresser”en “Black Comedy”.
“The Dresser `kreeg lovende kritieken in de krant.
Spelers werden vergeleken met Ko van Dijk en Joop Doderer.
Jan Reijmerink geeft acteertraining en schrijft toneelstukken.
Zijn ambitie is om een eigen klein theater te hebben om te kunnen lesgeven en voorstellingen aan te kunnen bieden.
Zijn eerste geschreven toneelstuk komt uit in januari van 2011 en wordt gespeeld in het kader van Passie in de Polder` in Kraggenburg op 10 juli 2011.
Afgelopen jaar heeft hij met groot succes in diverse centra lesgegeven in het acteren.
Daarnaast geeft hij tekenen en schilderen bij mensen thuis en op locatie.
Verder is het zijn ambitie om kleine films te maken.
Ook daarin is hij op zoek naar kleine middelen om te communiceren.
Zie hiervoor ook de films op deze site.
Ook verzamelt Jan Reijmerink kunstboeken over het maken van Disney en andere animatiefilms.
Zijn collectie is een van de grootste in Nederland.
Wie vindt er meer van deze verzamelaars in Nederland?
De rest van de tijd werkt hij als assistent-begeleider bij een activiteitencentrum in Lelystad voor mensen met een hersenbeschadiging.
Hier begeleidt hij bij computergebruik, tekenen en schilderen, in het verleden ook fotografie, houtbewerking en keramiek.
Hij bestudeert ook motion-grafics voor film.
Het maken van titels voor film is een van zijn belangrijke studies in zijn vrije tijd.
Hij bewondert het werk van Saul Bass.
Hij wacht nog steeds op zijn biografie door Pat Kirkham!
Tot slot is het zijn wens om een centrum te hebben, waar hij kan wonen en werken als beeldend kunstenaar en docent.
In het Project op de homepage vind je daar meer over.
Begin 2011 regisseert bij Sentobi in Biddinghuizen een toneelstuk voor senioren.
 STAFFANSTORPSJUDO
.jpg)
Mark Huizinga komt dit weekend bij de judovereniging van Jan Mark de Haan in Zweden voor een presentatie
http://www.staffanstorpsjudo.se/wp/ |
Kenmerken
(olympisch) fenomeen, betrokken, gedisciplineerd, intelligent, perfectionist, talentvol, verbaal sterk
Inzetbaarheid
Mark Huizinga vertelt in presentaties op nuchtere wijze over zijn indrukwekkende prestaties op de mat. Thema's als het stellen van doelen, persoonlijke ontwikkeling, omgaan met tegenslagen en grenzen verleggen passeren de revue.
Prestaties
Mark Huizinga is meervoudig Europees Kampioen en behaalde op drie achtereenvolgende Olympische Spelen een medaille (Goud in 2000 en twee keer brons 1996 en 2004).
 |
KOK AANNEMER & ZOON |
Wat zie ik buiten staan?......waarschijnlijk zal vandaag de schuifpui andermaal gebracht.
Volgens moeder hebben ze de schuifpui over het pad naar de school gebracht!.....met wat mannen!
Ik loop naar buiten om wat plaatjes te schieten....de zon schijnt en de pui staat er glorieus!
Later op de dag ga ik weer naar achter om het binnenwerk te fotograferen!
Deze deur en de kastjes wachten op hun beurt om naar de etage gebracht worden!
Bennie en Phil KOK zijn bezig met de pui!
Wat een uitzicht!
De indeling!
Door het raam gekeken!
VORSTELIJK!
20 januari 2013
.jpg)
In deze lijst van de vierde klas van 1977 staat ook Eddy Top.
Volgens mij had zijn vader een verhuisbedrijf, later is het TMS- TopMilieuService geworden
.jpg)
Zo te zien gaat het goed met het bedrijf.
Ook familieleden werken in het bedrijf, namelijk zijn zoon en zijn zussen Joke en Alma zie ik vaak als ik er langs loop en "mijn slenter- wandeling" maak.
Zoonlief lijkt sprekend op zijn vader.
Onlangs had ik niet direct door, dat deze bewuste man de zoon van Eddy was, want ik dacht, ........Eddy Topwordt ook maar niet ouder.
Op het industrieterrein van Noordhorn ligt het bedrijf.
De hele dag is er een drukte van belang!
In het weekend wordt het bedrijf hermetisch ingesloten!
|  | ||||||
Toptrans Holding B.V. Industrieweg 16 9804 TG Noordhorn 0594-502260 |
| ||||||
|  | ||||
Toptrans Holding B.V. Industrieweg 16 9804 TG Noordhorn 0594-502260 |
| ||||
Wij hebben behoorlijk lang gesproken met Jan Brandsma ...Dat zoeken wee nog uit....Internet? .....misschien
31 januari 2013
link:
MARK HUIZINGA in STAFFANSTORP!
.jpg)
HEIN KRAY
Illustrator onder meer in boeken van Jan de Haan
.jpg)
Ook vvoor de brandweer was het een avond om nooit te vergeten.
Dit blijkt uit het rapport over die brand:
Het was ruim zes uur in de avond toen de sirene de oprope deed klinken.
De brandweer toog met de meeste spoed derwaarts en zag op verre afstand reeds de vlammenzee die met grijpgrage tangen aantastte wat onder zijn bereik lag.
Dit zou echter voor onze brandweer een avond worden met veel tegenslag.
Allereerst was aan de Bosscherweg bij de ingang van de reed naar de boerderij een ophoping van auto's en publiek, tengevolge waaravan de brandweerwagen in de wegberm wegzakte en vast bleef zitten.
Tenslotte gelukte het met vereende krachten deze weer op de vaste weg te krijgen, en kon de reis worden voortgezet.
Het was toen een kwestie van enige minuten en het vuur werd van voor tot achter aangevallen zodat na korte tijd de felle brand zienderogen afnam.
onderwijl kregen we echter weer een tegenslag en van veel ernzstiger aard.
Onze vriend J. Soldaat moest namelijk van het strijdtoneel worden weggedragen wegens een inwendige storing die misschien door deen intensieve inzicht werd veroorzaakt en waarvan hij de gevolgen nog langzal ondervinden.
Nog maar goed en wel was deze weggedragen toen ons het 3e ongeval werd kond gedaan en dit betrof onze 1e officier, die in de langs stromende Riet duikelde en zo goed als kopje onder ging
Gelukkig kon de machinist- pompbediener
hem uit zijn benarde positie bevrijden en hem op het droge helpen.
Van dit dit incident verscheen de volgende morgen een kleurtekening, die door "Hein Kray" welwsillend aan de brandweer werd afgestaan zodat deze voor het nageslacht bedwaard blijft,
en voor latere commandanten ter waarschuwing kan dienen.
Ik heb het niet gezien. maar naar men mij vertelde is hij per bakfiets teruggebracht,.
Om 7 uur was de brandweer teruggekeerd.
Opmerking:
Hein Kray was in die tijd een bekende cartoonist en medewerker van de Nieuwe Provinciale Groninger Courant.
Als men de tekening goed bekijkt ontwaart men daarop de handtekening van Hein Kraai, maar met een beetje fanfasie kan men er ook Hein Fraai van masken.
Zoals bekend houdt onze brandweer zich in de moeilijkste omstandighen staande en daaraan zal hun gevoel voor humor zeker bijdragen.
Duidelijk is, dat hier van een nep- Kray sprake is geweest!
2 januari 2013
JAN BRANDSMA
oud-leerling van de chr. mavo te Noordhorn
Voeten op dashboard
Transportondernemer Jan Brandsma (47) uit Roden:
"Soms schaam ik mij voor collega's.
De heren zitten verscholen achter de gordijnen met hun voeten op het dashboard.
Wat zullen de medeweggebruikers daarvan denken?
Om over de verkeersveiligheid maar te zwijgen.
Ik heb voor zulke onzin geen geld over, de cabines zijn vanaf de fabriek rijkelijk uitgerust en leuk ingericht, het enigste wat mist is een koffiezetter", vertelt hij.
Jan heeft zelf voor een koffiezetapparaat en een koelkast gezorgd.
"Ik geef weinig geld uit aan de inrichting van mijn cabine", wil hij nog kwijt.
Ik heb ook een Daf gehad, een XF105.510 superspacecab, deze auto werd afgeleverd door de ESA Groningen.
Ik had er een goed gevoel bij maar kwam snel weer met beide benen op de grond.
De cabine zat bij aflevering scheef op het chassis (Had niemand gezien).
De auto wilde vanaf begin al niet trekken en het brandstofverbruik was hoog, 34,5 liter/100 km (Vorige auto was een Scania 530, deze verbruikte 30 liter/100 km in hetzelfde werk).
Het nummerbord was er na 2 weken al afgewaaid, de opstap naar de cabine was na 1 maand al gescheurd, het dak van de cabine kraakte en knapte bij kou als je de standkachel gebruikte, de cabine was niet geïsoleerd ('s Zomers bloedheet en 's winters steenkoud).
De hele dag windgesuis om de cabine, je werd er hoorndol van.
De auto liep verschillende keren op 5 cylinders, dit konden ze bij de ESA ook niet vinden, deze garage verleende totaal geen service.
Heb de Daf in Eindhoven 3 x een mail gestuurd over mijn klachten omtrent de auto en de ESA, maar kreeg totaal geen reactie.
Hoe kun je zo arrogant zijn als je zulke slechte produkten leverd.
Ben toen klant geworden bij de Cosmo in Zwolle en die mensen hebben alle klachten tot mijn volle tevredenheid opgelost.
Ik was maar wat blij dat ik de auto na 1 jaar kwijt was en heb maar snel weer een Scania gekocht.
Jan Brandsma, Brandsma Transport, Roden
Reacties:
DAF moet niet zo zielig zeuren, toen ze failliet waren gegaan zijn ze geholpen, met de HFL 100,- aandelen actie, door de Nederlandse bevolking.
Toen de recessie kwam zijn ze weer geholpen, door werktijdverkorting betaald van ons belastinggeld, terwijl Scania de tijd doorgekomen is op eigen kracht.
Ik denk dat de verstandige vervoerder heeft gekeken naar de kwaliteit en eigenlijk niets te maken wilde hebben met de arrogantie van DAF Eindhoven.
Laten ze zich toch concentreren op het bouwen van kwalitatief betere trucks, want de XF 105 is kwalitatief toch een lachertje.
(Zie de vele klachten elders op deze site.)
J. Brandsma, Jan Brandsma Transport, Roden.
Jan Brandsma kwam uit Ezinge.
Samen met Hendrik Duinkerken, Albert oosterhoff en John Raven uit Ezinge kwamen zij naar de mavo te Noordhorn.
Samen met Hendrik Duinkerken, Albert oosterhoff en John Raven uit Ezinge kwamen zij naar de mavo te Noordhorn.
Deze drie oud-leerlingen kwamen niet op de reünie, maar Jan Brandsma was er wel!
Hij had zojuist een gloednieuwe vrachtwagen gekocht van zijn eigen geld en toonde een foto van de vrachtwagen en zijn gehele gezin ervoor.
Zijn zuster, Nel, was ook oud- leerling van de mavo te Noordhorn.
Zij trouwde met Peter Rozema die ook een oud- leerling van de mavo te Noordhorn was en eigenaar van een autogaragebedrijf in Oldekerk.
Wij hebben bij hem een Golf gekocht, tweedehands, die uitstekend bevalt.
25 januari 2013
Hoi Jampie,
Die voordracht en toneel stukje is van mij.
Er was een meisje bij mij in de klas ze heette Janna Haan en was ook een tijdje mijn
vriendinnetje,zij heeft die voorstelling bij ons in de klas gedaan en ik vond dat zo leuk,
zodat ik dat op mijn manier heb voorgedragen als er wat in de familie te doen was.
Ik had nog een voordracht,dat ging over een moeder die haar zoon in de oorlog had
verloren en dat verteld aan een gewonde soldaat die zij verzorgd.
De laatste regels weet ik nog : het rimpelig vrouwtje wil niet luisteren en zij zegt met vriendelijk
fluisteren:'Ach mijn zoon was ook soldaat'.
Ik deed dan de stem en gebaren van een oud vrouwtje na.
Na mijn optreden kreeg ik applaus ,dat vond ik geweldig.
Vooral die voordracht van : Kent Gij het land der zee ontrukt enz,met 4 verschillende
typetjes,vond ik geweldig om te doen.
Dat was mijn inbreng voor vandaag,groetjes ,
Janny.
Nu komt de aap uit de mouw, dat was jij.
Je noemt de naam van de vriendin erbij.
De grap was, dat ik, toen ik op de HBS leerling was , deze voordracht hield ter gelegenheid van de opening van het Augustinuscollege, toen nog bekend onder de 2e Chr.HBS te Groningen.
Er is zelfs van mij een foto gemaakt en ik kreeg de 2e prijs (prijs het boek van Cor Bruijn:"Lassa Länta".
De 2e prijs kreeg ik, omdat ik, zo werd het me verteld, de tekst van "Kent gij" miet onberispelijk!
Dus dat was jouw schuld, want ik heb het dus geleerd, dank zij jouw vriendin.
Heel grappig.
Ik dacht, dat het kwam van Jan Kremer.
Dat heb je leuk even recht gezet.
Inderdaad je hebt het talent om aan cabaret te doen.
.jpg)
Het had te maken met geld, dat er niet voldoende was en ook, omdat Jan Thijs naar de 1e chr. HBS in Groningen.moest.
Ik moest daarvoor een toelatingsexamen doen en dat gelukte.
Vader was van de partij, toen de uitslag werd bekend gemaakt.
Dat betekende, dat de boeken voor deze school door de ouders werden betaald.
Een beste rekening.
Later ging ik dingen gaan combineren.
Mijn conclusie was, dat mijn zusters plaats maakten voor mij, om de weg naar de HBS vrij te maken.
Ik herinner me, dat Tity moest gaan werken en dat werd bij de manifacturenwinkel aan de Kraneweg op de hoek met de Vismarkt.
Ze verkocht overalls, enz.
Ik herinner me deze meneer Hensen, die ik trof als Tity werd afgehaald, als ze kon stoppen met werken.
Altijd lopend vanaf de Oosterhamrikkade.
We liepen ook wel vanaf de Oosterhamrikkade naar Paterswolde.
Daarvoor namen we voor een hele dag gesmeerd brood mee en wat te drinken!
We gingen zwemmen in het Paterswoldse meer en rondkijken bij het landgoed "De Braak" met het beroemde kettingbruggetje.
Janny ging werken bij een Boekhandel Hiddema aan de Herestraat.
Daar liepen we ook vaak heen om onze zuster af te halen.
Spoedig schakelden ze over op de kraamverzorging en de verpleging, verder verwijderd van Groningen.
Tity in Steenwijk en Janny in Leersum.
Maar ik praatte nooit met hun over de beslissing van onze vader.
Eigenlijk zou ik eens, dat nog te horen van jullie horen!
We gingen naar Ameland, toen ik zat in de tweede klas van de HBS, maar ik was niet overgegaan naar klas3.
Vader en ik gingen bijna elke dag lopen langs het strand en terug langs het schelpenpad en in de buurt van Buren kreeg ik een fles HERO sinaasappelsap!!
Dat zal ik nooit vergeten.
Sylvia, Jan Kremer en Martha, die was zwanger van Gerard en David kwam ook een weekend over uit Amersfoort, verder Thijs Teunis en Jan Thijs de Haan.
Terwijl vader en ik liepen naar het "OERD" sprak hij over het overdoen van de tweede klas van de HBS of de keuze voor de ulo, klas 2.
Ik heb toen, beloofd, dat ik mijn stinkende best zou doen om de 3e klas te bereiken en ik begreep, dat ik dat mijn zusters moest bewijzen, dat we de goede weg hadden gekozen.
Toen ik voor het examen HBS slaagde, voelde dat als een kado van mijn zusters, die zich hadden opgeofferd.
Toch ben ik nieuwsgierig naar jullie beleving van deze geschiedenis
27 januari 201
Hoi Jan Thijs
Nog even een reactie op jouw verhaal,
Eigenlijk moet je mij heel dankbaar zijn dat jij een tweede prijs hebt gewonnen met die
voordracht over : 'Kent Gij het land der zee ontrukt, opgezegd door vier verschillende
Typetjes.
Het verhaal over Tity en mij,heb ik toch anders ervaren.
Vader was heel erg ziek,hij lag in het Academisch Ziekenhuis,omdat hij para-tyfus had opgelopen.
Hij lag in een barak helemaal geïsoleerd en wij gingen dan naar de barak en konden dan
buiten naar hem kijken.
Hij is toen heel erg ziek geweest en kreeg een intensieve behandeling en was heel mager.
 |
| Vader en de para- tyfus |
Ook wij moesten ontlasting inleveren voor onderzoek om te kijken of wij ook besmet waren.
Door de ziekte van vader en de kosten die dat mee bracht,moesten Tity ik (Janny )van de MULO af, wat de directeur en onze leraren heel erg vonden.
Ook onze medeleerlingen begrepen het ook niet helemaal.
Vandaar dat Tity en ik een baantje moesten zoeken en zodoende kwam Tity bij Hensen en ik bij Boekhandel Hiddema.
Later ging ik met Klaske de verpleging in en gingen wij naar Leersum naar het Revalidatie Centrum en voor de verdere opleiding naar Deventer.
Zus en Tity gingen de kraamverzorging in en gingen naar Steenwijk.
Als jij nog meer wilt weten,hoe het verder is gegaan, moet jij dit maar laten weten.
Liefs en groeten Janny.
 |
| GAELE en JAMPIE |
ANJO en GERT DE HAAN
De HANEN van Noordhorn
In Noordhorn woonden 2 broeders de Haan (Kees en Jo)
 |
| ANJO DE HAAN, GERT DE HAAN en JAN THIJS DE HAAN |
Als ik het juist heb, werkte 1 bij de post aan de Langestraat aan het eind, richting Grijpskerk, naast het huis van Brinksma (?)
Aan het huis was een postagentschap voor Noordhorn.
Deze De Haan stond bekend als jager in zijn vrije tijd in groene kleding om niet ontdekt te worden door te schieten wild.
Ze hadden een zoon:
Teun de Haan, ook bekend in Zuidhorn als keeper van het eerste zaterdagelftal Zuidhorn.
Ik heb een paar jaar met hem gevoetbald.
Zijn moeder beheerde het postagentschap van Noordhorn.
Aan het huis was een postagentschap voor Noordhorn.
Deze De Haan stond bekend als jager in zijn vrije tijd in groene kleding om niet ontdekt te worden door te schieten wild.
Ze hadden een zoon:
Teun de Haan, ook bekend in Zuidhorn als keeper van het eerste zaterdagelftal Zuidhorn.
Ik heb een paar jaar met hem gevoetbald.
Zijn moeder beheerde het postagentschap van Noordhorn.
Tenslotte het grootste gezin van De Hanen, wonend aan de Rijksstraatweg, met vier jongens en 1 dochter (Cobi)
De oudste zoon Joan (was leerling aan de Lagere landbouwschool in Oldekerk)
Twee andere zonen werden leerling aan de christelijke mavo van Noordhorn, waaraan ik werkte als leraar.
Deze middelste zonen waren Anjo en Gert.
Naar de school in Groningen ging de vierde ( Tonnie), (ik geloof de Vinkenborgh) .
Hij kreeg moeilijkheden door gebruik van drugs en werkt al jaren in een drukkerij in Groningen.
Hij heeft het vak van drukker geleerd in de afkickkliniek De Hoop in Dordrecht.
Hun vader was voor zijn afkeuring altijd werkzaam geweest bij de gemeente Zuidhorn, bij de Dienst Openbare Werken. Hij is afgekeurd vanwege longemfyseem en is op 71- jarige overleden als gevolg van de emfyseem.
Van Gert weet ik, dat hij later de MTS heeft gedaan en monteur werd in een Saab- garage in Groningen.
Jaren later ging hij werken bij de transportdienst van een grote winkelketen o.a. met witgoed, in Groningen.
Bij dat bedrijf haalde hij het groot- rijbewijs voor vrachtwagen.
Ook heeft hij de militaire dienst volbracht, werkte daar als koerier op een motor Vrachtwagenchauffeur werd hij en bleef wonen bij zijn moeder en zijn zuster.
Van Anjo was het bekend, dat hij orgel speelde.
Dat deed hij zo goed, dat, ik dacht, dat hij zijn studie op school wat verwaarloosde.
Hij bleef volgens mij in klas 3 zitten en kwam met Gert in dezelfde klas.
Gert kreeg goede cijfers, maar van Anjo waren de cijfers zodanig, dat hij zijn diploma haalde met de hakken over de sloot.
Later volgde hij een opleiding aan het conservatorium met als hoofdvakken Orgel en Koor- en Orkestdirectie en bijvak Clavecimbel.
Naast zijn beroep als musicus (o.a. docent en dirigent) is hij momenteel werkzaam als freelance-fotograaf voor fotopersbureau WFA en Reuters, en af en toe voor de Leeuwarder Courant.
De oudste zoon Joan (was leerling aan de Lagere landbouwschool in Oldekerk)
Twee andere zonen werden leerling aan de christelijke mavo van Noordhorn, waaraan ik werkte als leraar.
Deze middelste zonen waren Anjo en Gert.
Naar de school in Groningen ging de vierde ( Tonnie), (ik geloof de Vinkenborgh) .
Hij kreeg moeilijkheden door gebruik van drugs en werkt al jaren in een drukkerij in Groningen.
Hij heeft het vak van drukker geleerd in de afkickkliniek De Hoop in Dordrecht.
Hun vader was voor zijn afkeuring altijd werkzaam geweest bij de gemeente Zuidhorn, bij de Dienst Openbare Werken. Hij is afgekeurd vanwege longemfyseem en is op 71- jarige overleden als gevolg van de emfyseem.
Van Gert weet ik, dat hij later de MTS heeft gedaan en monteur werd in een Saab- garage in Groningen.
Jaren later ging hij werken bij de transportdienst van een grote winkelketen o.a. met witgoed, in Groningen.
Bij dat bedrijf haalde hij het groot- rijbewijs voor vrachtwagen.
Ook heeft hij de militaire dienst volbracht, werkte daar als koerier op een motor Vrachtwagenchauffeur werd hij en bleef wonen bij zijn moeder en zijn zuster.
Van Anjo was het bekend, dat hij orgel speelde.
Dat deed hij zo goed, dat, ik dacht, dat hij zijn studie op school wat verwaarloosde.
Hij bleef volgens mij in klas 3 zitten en kwam met Gert in dezelfde klas.
Gert kreeg goede cijfers, maar van Anjo waren de cijfers zodanig, dat hij zijn diploma haalde met de hakken over de sloot.
Later volgde hij een opleiding aan het conservatorium met als hoofdvakken Orgel en Koor- en Orkestdirectie en bijvak Clavecimbel.
Naast zijn beroep als musicus (o.a. docent en dirigent) is hij momenteel werkzaam als freelance-fotograaf voor fotopersbureau WFA en Reuters, en af en toe voor de Leeuwarder Courant.
 |
| OUDE HAAN, POP VAN DER VELDE, JONGE HAAN, KATRIEN BAKKER, DAAN DE JAGER en HARM VISSER |
De Hanen zaten op de school, toen onze tweeling op de wereld kwamen in 1974. De kinderen op school gaven cadeau's voor onze baby's. Het was prachtig weer, dus iedereen ging in de pauze naar buiten en daar werden de cadeau's uitgereikt.
 |
| Laatste rij, derde links ANJO DE HAAN |
 |
| Foto van ANJO DE HAAN |
Link Anjo de Haan
Anjo de Haan- fotografie
24 januari 2013
Een link over de VOLKSWAGEN gekocht bij PETER ROZEMA te NIEKERK
GOLF de VOLKSWAGEN
 |
| Peter Rozema oud- leerling van de chr. mavo te Noordhorn |
Peter Rozema autobedrijf- Niekerk
.jpg)
Zuidhorn
De gemeenteraad heeft afgelopen maandag afscheid genomen van Esther Grotenhuis (CDA)
Zij moest de raad verlaten. omdat ze onlangs verhuisd is naar een andere gemeente.
Burgemeester Bert Swart (CGA) sprak lovende woorden over de inzet van Grotenhuis.
Ze zal worden opgevolgd door Jaap Tel, die direct na haar aftreden geïnstalleerd is.
JOHAN KAMPHUIS TEST IJSBANEN
Johan Kamphuis, weerman en schaatsliefhebber, voorspelde het zelf vorige week al:
.jpg)
En inderdaad, de temperatuur zakte onder nul om daar consequent te blijven.
Er staat ons maaréén ding te doen:
Het ijs op.
En wie zou dat nou beter kunnen doen, Johan zelf.
Gewapend met een kritisch oog én een lijstje met aandachtspunten van de redactie.
"Cijfers geven?
Onmogelijk", kwam hij terug.
"De ijsvloer is overal heel erg goed, de koek en zopie is perfect voor elkaar.
Nee, hoor, dat doe ik niet".
Hij schreef wel een verslag van zijn bevindingen.
NOORDHORN
Als eerste bezoek ik de ijsbaan in Noordhorn.
Deze staat van oudsher bekend als zeer kindvriendelijk.
Daar aangekomen blijkt dit inderdaad zo te zijn.
Geen snelheidsduivels over de baan, maar vooral een gemoedelijke sfeer en veel kindren met ouders die genieten van het samenzijn.
Het is duidelijk dat dit ook de enige functie is.
Je kunt er eenvoudigweg geen snelheid maken.
Noordhorn heeft een klein baantje waar de geoefende renner niets te zoeken heeft.
Het is voor onbekenden even opletten om de baan aan de Noorderweg te vinden en heel veel parkeerruimte boor auto's is er niet.
Dat is ook niet nodig, omdat vooral dorpelingen op de baan af komen.
Zij komen gewoon op de fiets, welke geparkeerd kan worden onmiddellijk naast de baan,
De entree is vrij en dat maakt hret erg laagdrempelig om er eens even heen te gaan.
Helaas is met het verdwijnen van het dorpshuis bij de baan ook de authentieke sfeer een beetje verdwenen.
Dat vindt ook Ginus van der Velde.
Hij is, bij gebrek aan een bestuur, lid van de ijsbaancommissie en volgens enkele dorpelingen de persoon die het meeste regelt en uitvoert.
"Ach", relativeert de Noordhorner in hart en nieren bescheiden, "ik ben bij huis sinds een aantal jaren en heb er de tijd voor.
Vind het ook hartstikke leuk, al baal ik ook wel eens flink.
Bij het volpompen van de baan vorige week zat ik daar in mijn eentje water te halen op 200 meter het land in met een pomp die eerst niet wilde.
En in de stromende regen".
Lachend:
"Dan vraag ik me ook wel eens af waar ik mee bezig ben.
Maar als ik dan die genietende kinderen zien, dan weet ik weer waar ik het voor doe"
In de afgelopen 35 jaren dat Ginus actief is voor de ijsbaan heeft hij veel zien veranderen.
Onder andere dus het vertrek van het dorpshuis bij de baan.
"Dat was voor de ijsbaan geen leuke ontwikkeling.
Het gezellige samenzijn na een uurtje schaatsen onder het genot van een hapje en drakje is weg en ook is er geen sanitair meer.
Maar zo is het nu eenmaal.
Kinderen wennen snel aan een nieuwe situatie.
En dan met een brede grijns"
"In het weekend zorgen we met geld van de handelsvereniging er wel voor dat kinderen een glaasje ranja en een zakje chips krijgen.
Voor niets.
Kijk, dat maak je ook "niet veel mee".
.jpg){kind=small}
.jpg) |
| Foske Tamar van der Wal |
Elburg
Het lijkt te lukken net voordat de dooi wordt aangekondigd, rijden de marathonschaatsers in Nederland om de nationale titel op natuurijs.
Vorige week was het Veluwemeer, bij Elburg, het centrum van schaatsend Nederland.
De vrouwen starten om elf uur, de mannen om half twee's ochtends om half negen rijden de veteranen.
Bij de vrouwen lijkt de strijd op voorhand te gaan tussen Irene Schouten en Mariska Huisman.
Foske Tamar van der Wal speelt vooralsnog dit seizoen de tweede viool, maar heeft een sterke Okkinga- ploeg (met Jolanda Langeland en Carien Kleibeuker) achter de hand.
Met de Weissensee in het vooruitzicht moet ook rekening worden gehouden met Naniëlle Bekkering, die frappant genoeg- nog geen natuurijstitel op zak heeft.
In Elberg was Mariska Huisman winnaar en Foske Tamar van der Wal werd tweede!!
uit:
DAGBLAD van het NOORDEN
29 januari 2013
Mijn fantasie vertelt me, dat ze eindelijk zijn begonnen met de rotonde, de tunnel en de drie bruggen.
De pui zit er ook al in
Dat betekent, dat de etage docht is.
De verwarmingsman KALF is ook al geweest en heeft dat hier in orde heeft gemaakt
Wat betekent dat??
Even lezen:
Er staat: ADVIEZEN INGENIEUREN.
Dat is wel duidelijk:
Ze zijn eindelijk begonnen
De KOKKEN zijn aan het kitten.
Prachtig uitzicht!!
Hier zie je paaltjes, die in de grond geslagen om de weg aan te geven, die anstwekkend bij onze buren, Kok en Wieringa gaat!
TEGELTJESWIJSHEID
Lianne,
Van nature ben ik graag met voorkeur een zeikerd en daarbij hebben de plastabletten flink geholpen.
Het gaat nu vanzelf en vroeger duurde het wel een uur, voordat iets los raakte, dat naam had en de moeite was en een kopje vulde.
Ik gebruik nu een emmer en die heb ik verstopt op de douche met de schuifdeur dicht.
Wat een gezeik van mii toch!
Het houdt op deze manier ook niet meer op!
Die pillen gebruik ik ook niet meer!!
Mijn tegeltjes worden steeds wijzer!
Pa
Het is begonnen met de opmerking van mijn dochter, Lianne over een portret van Beatrix in kader van haar verjaardag op 31 januari.
Zij kon enkele foto's opzoek op internet en de beste kon ik wel tekenen.
Maar dan moes je eerst de foto's laten afdrukken en je was gauw wat dagen kwijt.
Eigenlijk had Lianne wat te laat de tip gegeven, dus ik deed geen moeite meer, nadat ik 2 foto's had gekozen als de veste.
Het afdrukken kwam er dus niet van.
Ik tekende Lianne, mijn dochter.
Ik vernam, dat De Bouvrie in de jury zat voor het portret van Beatrix.
Dat betekende ook nog een argument om niet mee te doen.
Jan de Bouvrie kon aan een paar lijntjes zien of het een goed portret was.
Je kon alles bedenken, maar uiteindelijk was haar aftreden als koningin waarschijnlijk.
Inderdaad ze deelde mee, dat ze op 30 april zou aftreden als koningin.
Op de verjaardag van Willem Alexander zou de feestdag van de koning zijn.
Op de TV werden allerlei gedachten uitgespreid om je aan het denken te zetten.
Bijvoorbeeld waarom werd Claus niet koning Claus genoemd en zeker in het kader van de emancipatie.
De vrouw van Willem wordt wel koningin.
En hoe heet de huidige koningin na 30 april?
Is ze dan nog koningin?
Dan heb je twee dames, die koninginnen zijn met slaande ruzie!1
En daar zit Willem tenslotte.
Gelukkig is Willem niet zo dom,als zijn vrouw beweert,
Beatrix wordt weer prinses, want, dat is ze ook al eens geweest.
Dus ze hoeft zich niet helemaal om te schakelen
Hiernaast was de naam "Koninginnedag" een probleem.
Veel mensen wilden de naam koninginnedag handhaven.
Helaas, dat betekende dus dat men viert de verjaardag van Maxiliaan, omdat zij koningin wordt en Willem dus duidelijk niet.
Bovendien is haar verjaardag op 17 mei!!
Wat een problemen!!
Men kwam tot de conclusie, dat de gemeente die was aangewezen voor de koninginnedag, niet eens een koninklijke familie op bezoek, want die zit in de Nieuwe kerk in Amsterdam, om met Beatrix af te treden.
Daar heeft men het volgende erop gevonden:
Zij mogen de eerste KONINGSDAG of KONINGDAG of KONINGINNEDAG organiseren!
Het kan ook Willem van Burendag worden.
Ik heb een voorstel:
Mijn vrouw is jarenlang jarig geweest op de koninginnedag.
Dat was geen pretje.
Ik stel nu voor deze dag, dus de KONINGDAG, KONINGSDAG of KONINGINNEDAG te houden op 7 mei, mijn verjaardag.
Dan kan ik hetzelfde ervaren, wat mijn vrouw jarenlag moest verdragen.
Juliana deed het met een defilé, Beatrix met een bezoek naar een gemeente in Nederland en Willem op konininnedag (ter ere van zijn vrouw) WC-potten werpen in het FEIJENOORD-stadion.
Opvallend was, dat alle kranten en bladen op de hand van het koningshuis, vooral bijzonder aan het woord kwamen:
De Telegraaf, Story, bladen over de dynastie, enz.
De grootste blunder was van Rutte, minister- president van Nederland.
Hij noemde Beatrix op een gegeven moment : "IKOON"
Lubbers deed het nog eens over.
Hij vertelde, dat Juliana haar bezorgdheid over de kwaliteit van Willem van Buren.tegenover hem uitte.
Lubbers , zei dat Willem nog jong was en kon zich in goede zin ontwikkelen.
Over Maxima vond Lubbers, dat zij juist de goede vrouw voor hem was, terwijl Beatrix zo haar bedenking had.
Met dit verhaal van Lubbers krijgt Willem van Buren geen prachtige start.
Hij moet dus zichzelf nog bewijzen!!
Het woord, dat door oud- politici, zoals onder meer Lubbers, tot een scheldwoord werd gemaakt.
Is dit gedoe definitief "VOLKSVERMAKEN" geworden of heeft het volk daar recht op in plaats "brood en spelen" van de Romeinen.
P.S.
Voor de insiders.
We ontdekken, dat historici regelmatig televisieprogramma's maakten en nog maken, tegelijkertijd met Willem van Buren geschiedenis hebben gestudeerd .
Ik maak me sterk, dat de presentator over de Gouden Euw en de programma's over vroeger, tegelijk met Willem van Buren geschiedenis heeft gestudeerd.
VIA DE LINKS KOM JE OP MIJN ANDERE SITES
Site:
DE HANEN
 |
| Houtsnijwerk en tekeningen van Folkert de Haan |
 |
| Tekeningen van Jan Thijs de Haan |
 |
| Beeldhouwwerk van Thijs Teunis de Haan |
 |
| Tekeningen van Marthijs de Haan |
 |
| Tekeningen van Lianne de Haan |
Site:
MARLIJA
Site:
FOLKERTDEHAAN
Site:
MASTERBOKKE
Erg leuk om te lezen en good memories..met vriendelijke groet en beste wensen Jan Wouter
BeantwoordenVerwijderen